جنگ شبه‌جزیره

جنگ شبه جزیره درگیری نظامی میان فرانسه و اسپانیا و متحدان این کشور بر سر کنترل شبه جزیره ایبری طی جنگ‌های ناپلئونی بود. جنگ هنگامی آغاز شد که نیروهای متحد اسپانیا و فرانسه در سال ۱۸۰۷ موفق به فتح پرتغال شدند. یکسال بعد، فرانسویان به متحد دیرینه‌شان، اسپانیا، هجوم بردند. این جنگ تا سال ۱۸۱۴ میلادی که نیروهای ائتلاف ششم توانستند ناپلئون را شکست دهند، ادامه یافت. در کشورهای اسپانیایی‌زبان این جنگ به نام جنگ استقلال اسپانیا مشهور است.

–

جنگ شبه‌جزیره
بخشی از جنگ‌های ناپلئونی
دوم ماه مه ۱۸۰۸ توسط فرانسیسکو گویا، ۱۸۱۴
تاریخ ۲ مه ۱۸۰۸ (گاهی ۲۷ اکتبر ۱۸۰۷– ۱۷ آوریل ۱۸۱۴) موقعیت شبه‌جزیره ایبری و جنوب فرانسه نتایج پیروزی ائتلاف ششم پیمان پاریس (۱۸۱۴)
طرف‌های درگیر
اسپانیا الگو:Country data بریتانیای صغیر پادشاهی پرتغال	امپراتوری اول فرانسه پادشاهی اسپانیا (ناپلئون) کنفدراسیون راین پادشاهی ایتالیا (ناپلئون) دوک‌نشین ورشو
فرماندهان و رهبران
آرتور ولزلی (اولین دوک ولینگتون) William Beresford Rowland Hill John Moore † Francisco Javier Castaños Juan Martín Díez José de Palafox Gregorio García de la Cuesta Miguel Ricardo de Álava Joaquín Blake Bernardino Freire † Francisco da Silveira	ناپلئون بناپارت ژوزف بناپارت ژواکیم مورا Jean-Andoche Junot نیکولاس ژان-دی-دیو سول آندره ماسنا میشل نی لوئی گابریل سوشه ژان لان ادوارد آدولف کازیمیر ژوزف مورتیر آگوست دی مارمونت ژان-باپتیست بسیرز ژان-باپتیست جوردان کلوده ویکتور-پرین، دوک دی بلونو
قوا
نوامبر ۱۸۰۸: ۲۰۵٬۰۰۰ ۳۱٬۰۰۰ ۳۵٬۰۰۰ آوریل ۱۸۱۳: ۱۷۲٬۰۰۰	می ۱۸۰۸: ۱۶۵٬۱۰۳ نوامبر ۱۸۰۸: ۲۴۴٬۱۲۵ فوریه ۱۸۰۹: ۲۸۸٬۵۵۱ ژانویه ۱۸۱۰: ۳۲۴٬۹۹۶ ژوئیه ۱۸۱۱: ۲۹۱٬۴۱۴ ژوئن ۱۸۱۲: ۲۳۰٬۰۰۰ اکتبر ۱۸۱۲: ۲۶۱٬۹۳۳ آوریل ۱۸۱۳: ۲۰۰٬۰۰۰
تلفات و خسارات
۲۱۵٬۰۰۰–۳۷۵٬۰۰۰ نظامی و غیر نظامی جان باختند. [1] ۲۵٬۰۰۰ چریک کشته شدند دسامبر ۱۸۱۰ – مه ۱۸۱۴: ۳۵٬۶۳۰ جان باختند ۲۴٬۰۵۳ بر اثر بیماری جان باختند ۳۲٬۴۲۹ زخمی	۱۸۰٬۰۰۰–۲۴۰٬۰۰۰ جان باختند ۹۱٬۰۰۰ کشته ۲۳۷٬۰۰۰ زخمی
۱٬۰۰۰٬۰۰۰+ نظامی و غیر نظامی جان باختند.

این جنگ یکی از اولین جنگ‌های چریکی وسیع و از نخستین جنگ‌های ملی در سطح اروپا می‌باشد. فرانسویان در ابتدای کار موفق به تصرف کلیه اسپانیا شدند. لشکریان بریتانیا و پرتغال توانستند پرتغال را از سلطه فرانسه آزاد کرده و آن را به صورت موضعی امن برای لشکرکشی‌های بعدی خود درآورند. جنگ به شدت خونین بود و هرساله شورش ایالات اسپانیایی نیز تهدیدی برای حکومت مرکزی وابسته به فرانسه، که در مادرید قرار داشت، به حساب می‌آمد.

چندین سال جنگ در اسپانیا، ارتش بزرگ ناپلئون را روبه زوال برد. با وجود پیروزی‌های مکرر فرانسویان در نبرد با چریک‌های اسپانیایی، ذخیره و توان آنان روبه انحطاط می‌رفت. به تدریج مشخص شد که حمله ناپلئون به اسپانیا اشتباهی بسیار بزرگ و جبران ناشدنی بوده‌است.

جستارهای وابسته

• جنگ‌های استقلال

1. Fraser 2008, p. 476.