![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/01/%25D9%2585%25D9%2586%25D8%25B7%25D9%2582%25D9%2587_%25D9%2586%25D9%2588%25DA%2598%25DB%258C%25D8%25A7%25D9%2586.jpg/640px-%25D9%2585%25D9%2586%25D8%25B7%25D9%2582%25D9%2587_%25D9%2586%25D9%2588%25DA%2598%25DB%258C%25D8%25A7%25D9%2586.jpg&w=640&q=50)
جنگلهای زاگرس
From Wikipedia, the free encyclopedia
پهنهٔ رویشی زاگرس شامل رشتهکوههای زاگرس، وسیعترین و اصلیترین رویشگاه گونههای مختلف بلوط در ایران بوده و به همین دلیل این منطقه از اهمیت بسیار ویژهای برخوردار است. جنگلهای بلوط منطقه زاگرس از جنوب شرق ترکیه، کرانههای دریاچه وان آغاز شده وارد منطقه کردستان عراق عراق شده سپس وارد (جنوب غرب استان آذربایجان غربی) میشود و در ادامه غرب ایران (غرب استان کردستان، غرب استان کرمانشاه، شرق استان ایلام و غرب استان لرستان) و سپس جنوبغرب ایران (حاشیه غربی استان چهارمحال و بختیاری، شرق استان خوزستان، غرب استان کهگیلویه و بویراحمد و شمال غرب استان فارس) را طی میکند. در بین ۹ استان واقع در ناحیه رویشی زاگرس، استانهای فارس، لرستان و خوزستان مقامهای اول تا سوم را از نظر وسعت رویشگاههای جنگلی و درختی دارا میباشند. استان کرمانشاه بیش از ۵۲۷ هزار هکتار جنگل بلوط دارد. دشت برم[1] بزرگترین جنگل بلوط ایران و خاورمیانه، ذخیره گاه زیست کره یونسکو و زیستگاه بیشترین تعداد گوزن زرد ایرانی در بخش مرکزی شهرستان کازرون واقع شدهاست. جنگلهای زاگرس با گستردگی در ۹ استان کشور با ۶ میلیون هکتار مساحت، ۴۰ درصد جنگلهای ایران را تشکیل میدهند که حدود ۷۰ درصد تیپ گونههای جنگلی زاگرس را بلوطها شامل میشوند. بارندگی این ناحیه از ۶۰۰ میلیمتر در قسمتهای شمالی تا ۳۰۰ میلیمتر در جنوب غرب در نوسان است. اقلیم منطقه نیز مدیترانه ای نیمه خشک با زمستانهای سرد است. از سایر گونههای درختی این جنگلها میتوان به افرا، کیکم، بنه، زبان گنجشک، گلابی وحشی، ولیک، ارغوان، انواع بادام و غیره اشاره نمود. بهطور کل میتوان گفت جوامع بلوط در ارتفاع ۶۵۰ تا ۲۴۰۰ متر از سطح دریا حضور دارند که بالاتر از این ارتفاع جوامع ارس و پایین آن جوامع بنه - بادام ظاهر میشوند. فرم غالب جنگلشناسی، جنگلهای شاخه زاد بوده و این دلالت بر تخریب ناشی از حضور طولانی مدت جوامع انسانی دارد. متأسفانه به دلیل رشد جمعیت در قرن اخیر و نیاز جنگل نشینان به سوخت، منبع غذایی برای دامها و زمینهای کشاورزی بهرهبرداری غیراصولی از این جنگلها بهکلی چهره آنها را دگرگون کردهاست و بجز در نقاط معدودی نشانی از انبوهی سابق این جنگلها نیست.[2][3]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/01/%D9%85%D9%86%D8%B7%D9%82%D9%87_%D9%86%D9%88%DA%98%DB%8C%D8%A7%D9%86.jpg/640px-%D9%85%D9%86%D8%B7%D9%82%D9%87_%D9%86%D9%88%DA%98%DB%8C%D8%A7%D9%86.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/08/Dena2.jpg/640px-Dena2.jpg)