جغرافیای فیلیپین
From Wikipedia, the free encyclopedia
این کشور از ناحیهٔ شمال غربی با تایوان و چین، از ناحیه شمال شرقی با ژاپن، از جنوب با اندونزی از جنوب غربی با مالزی، تایلند و سنگاپور همسایه است و شرق آن را دریای فیلیپین و غرب آن را دریای چین جنوبی فرا گرفتهاست.
مجموعه جزیرههای فیلیپین از شمار بسیار زیادی جزیره کوچک و بزرگ تشکیل شدهاست که بر روی هم ۳۰۰ هزار کیلومتر مربع وسعت دارند یعنی کمتر از یک پنجم خاک ایران. بیش از نیمی از خاک آن را جنگل فرا گرفتهاست. این جزایر که تعداد آنها به ۷۱۰۷ جزیره میرسد عموماً در سه گروه بزرگ طبقهبندی میشوند. این سه مجمعالجزیره عبارتند از: لوزون، میندانائو، و ویسایا.
دو جزیره لوزون و میندانائو مجموعاً ۶۶٪ کل مساحت فیلیپین را شامل میشوند. از ۷۱۰۷ جزیره فیلیپین فقط ۱۰۰ جزیره مسکونی است و در این بین فقط یازده جزیره به صورت عمده جمعیت ساکنی دارد و فقط ۲۷۷۰ جزیره دارای نامی خاص هستند.
کشور فیلیپین بهطور کلی در محاصره آبهای اقیانوس آرام و دریای چین جنوبی قرار دارد، وسیعترین دریاچههای آن عبارتند از،: لاگونا در غرب جزیره لوزون و تاآل در مرکز آن دو دریاچه لانائو و دریاچه سوریاگو نیز در جزیره میندانائو است.[1]
بزرگترین رودهای این کشور شامل کاگایان و پاکساهان در جزیرههای لوزون و رودهای پالانگی و آگوسان در جزیره میندانائو جریان دارد. مرتفعترین قله آن کوه آپو به ارتفاع ۲۹۴۵ متر است.