تیکتالیک
سردهای از گوشتیبالگان / From Wikipedia, the free encyclopedia
تیکتالیک (نام علمی: Tiktaalik roseae) یک گونهٔ منقرض شده از ماهیهای گوشتیباله[3] است که در دوره دوونین پسین، در حدود ۳۷۵ میلیون سال پیش، میزیسته و بسیاری از ویژگیهای آن با چهاراندامان امروزی همانندی داشتهاست.[4] تیکالیک یک نمونه از چندین نسل «ماهی» هایی گوشتیباله دیرین است که خود را با زندگی در آبهای کمعمق کماکسیژن روزگار خود سازگار کردند و همین روند بود که سرانجام به تکامل (فرگشت) چارپایان انجامید.[5] سنگواره تیکالیک در سال ۲۰۰۴ در جزیره السمر نوناووت کانادا کشف شد.
تیکتالیک محدودهٔ زمانی: دوونین پسین، ۳۷۵ میلیون سال پیش | |
---|---|
![]() | |
شکل بازسازیشده تیکتالیک | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | جانوران |
شاخه: | طنابداران |
زیرشاخه: | مهرهداران |
رده: | گوشتیبالگان |
فرورده: | چارپاریختان[1] |
سرده: | تیکتالیک |
گونه: | T. roseae |
نام دوبخشی | |
Tiktaalik roseae Daeschler, Shubin & Jenkins, 2006 | |
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/78/Ellesmere_Island.svg/640px-Ellesmere_Island.svg.png)
نام تیکتالیک از زبان اسکیمویی اینوکتیتوت گرفته شده و به معنی ماهی ریشدار[6] است. ریشسفیدان اینوئیت (اسکیمو) این نام را پس از کشف این سنگواره برای این جنس از جانوران پیشنهاد کردند که پذیرفته شد.[7]
تیکتالیک حلقه مفقودهای میان ماهیها و موجودات خشکی اولیه بوده بطوریکه دارای ۴ دست و پای اولیه و یک دم ماهی گون بوده تا بتواند هم در خشکی زندگی کند هم در آب.