توپخانه
From Wikipedia, the free encyclopedia
برای میدانی با این نام در تهران، میدان توپخانه را ببینید.
توپخانه یگانی در آرایشهای نظامی است که مأموریت انهدام مواضع، ادوات یا نیرویهای پیاده دشمن را جهت پشتیبانی نیروهای خودی بر عهده دارد. این یگان نقش آتش پشتیبان را ایفا میکند.[1]
علت پیدایش توپخانه در اصل برای این مهم بوده که بتوان به استحکامات نیروهای دشمن آسیب وارد ساخت. توپخانهها به دو گروه توپخانههای خودکششی که از شاسی یک وسیله نقلیه دارای موتور احتراق داخلی برخوردارند و توپخانه کششی که با استفاده از وسائل نقلیه دیگر (مثل کامیون) جابجا میشوند، تقسیم میشوند.[2]
توپخانهها با اختلاف بسیار مرگبارترین و مؤثرترین سلاحهای جنگهای زمینی بودهاند. در جنگهای ناپلئون و دو جنگ جهانی اول و دوم بیشتر کشتگان جنگ از آتش توپخانه بودند.[3]