تونلزنی کوانتومی
پدیده ای در در ابعاد پلانک / From Wikipedia, the free encyclopedia
تونلزنی کوانتومی (به انگلیسی: Quantum tunneling) به فرایند کوانتومی تونل زدن یک ذره بنیادی در یک سد پتانسیل — که از نظر کلاسیک، ذره قادر به عبور از آن نیست — اشاره دارد. این پدیده مهم در چندین پدیده فیزیکی — برای مثال، در واکنشهای هستهای که در ستارگان رشته اصلی (به انگلیسی: main sequence stars) مثل خورشید اتفاق میافتد[1] — به چشم میخورد. همچنین کاربردهای مهمی در ادوات الکترونیکی مانند دیود تونلی دارد.[2] این پدیده در اوایل قرن بیستم پیشبینی شده بود و در اواسط همان قرن به عنوان یک پدیده کلی فیزیکی پذیرفته شد. تونلزنی معمولاً با اصل عدم قطعیت هایزنبرگ توضیح داده میشود. در واقع مفاهیم مکانیک کوانتومی حول این پدیده توصیف میشوند و میتوان گفت تونلزنی کوانتومی یکی از ویژگیهای بنیادی مکانیک کوانتومی و نشانه خاصیت دوگانگی موج-ذره است.[3]