تل هازور
From Wikipedia, the free encyclopedia
تل هازور (به عبری: תל חצור)، یک مکان باستانشناسی است در محل هازور باستان، در اسرائیل، الجلیل بالا، شمال دریای جلیله، و در شمال فلات کورازیم واقع شدهاست. در عصر برنز میانی (حدود سال ۱۷۵۰ م قبل از میلاد) و دوره اسرائیلیات (قرن نهم قبل از میلاد)، هازور بزرگترین شهر مستحکم و پابرجای این کشور و یکی از مهمترین شهرهای هلال حاصلخیز بود. این کشور با بابل و سوریه روابط تجاری خود را حفظ کرد و مقادیر زیادی قلع برای صنعت برنز وارد کرد. در کتاب یوشع، هازور به عنوان "مرکز همه آن پادشاهی هاً توصیف شدهاست (جاش. ۱۱:۱۰). חצור تل هازور بزرگترین مکان باستانشناسی در شمال اسرائیل است که دارای ۳۰ هکتار و یک شهر پایین با بیش از ۱۷۵ جریب است.[1]
תל חצור | |
موقعیت | Tell el-Qedah, Israel |
---|---|
منطقه | الجلیل بالا |
مختصات | ۳۳°۱′۰″ شمالی ۳۵°۳۴′۱″ شرقی |
نوع | Settlement |
تاریخ | |
رهاشده | 732 BC |
نام رسمی | Biblical Tells – تل مگیدو، هازور, Beer Sheba |
گونه | فرهنگی |
معیار | ii, iii, iv, vi |
تاریخ ثبت | 2005 (29th کمیته میراث جهانی یونسکو) |
شماره ثبت | 1108 |
State Party | اسرائیل |
Region | فهرست میراث جهانی یونسکو |
در سال ۲۰۰۵، بقایای هازور توسط یونسکو بعنوان بخشی از کتاب مقدس - میگدو، هازور، بیر شبا به عنوان میراث جهانی تعیین شد.