تفنگ وینچستر
From Wikipedia, the free encyclopedia
اسلحه وینچستر اصطلاحی جامع برای مجموعهای از تفنگهای تکراری با اهرم، تولیدشده توسط شرکت اسلحهسازی وینچستر میباشد. اسلحههای وینچستر که از اسلحه هنری (انگلیسی: Henry rifle) در سال ۱۸۶۰ ساخته شد، جزء اولین تولیدکنندههای این حوزه بود. مدل سال ۱۸۷۳ از این اسلحه با عنوان "اسلحهای که برنده غرب شد" به بازار عرضه شد.
این مقاله ممکن است حاوی ترجمهٔ تقریبی از زبانی دیگر باشد و ممکن است کل یا بخشی از متن آن توسط یک رایانه یا مترجمهای ماشینی تولید شده باشد. |
سری تفنگهای وینچستر | |
---|---|
نوع | تفنگ |
خاستگاه | ایالات متحده |
تاریخچه خدمت | |
خدمت | 1866–1940s (U.S) |
استفادهشده توسط | ایالات متحده کانادا مکزیک امپراتوری عثمانی |
تاریخچه تولید | |
تاریخ طراحی | 1866 |
سازنده | شرکت اسلحهسازی وینچستر |
تاریخ تولید | ۱۸۶۶–اکنون |
تعداد ساختهشده | c. 720,000 |
گونهها | فول استوک "ماسکت"، کارابین، مدل اسپورتینگ |
ویژگیها | |
طول | ۴۹٫۳ اینچ (۱۲۵ سانتیمتر) |
طول لوله | ۳۰ اینچ (۷۶ سانتیمتر) |
کالیبر | .۴۴-۴۰ وینچستر .۳۸-۴۰ وینچستر .۳۲-۲۰ وینچستر .۲۲ تفنگ بلند |
عملکرد | اهرمی |
سامانه تغذیه | خشاب لولهای، ۷ تا ۱۴ گلوله |
نشانهگیرها | چشمی عقب مدرج چشمی جلویی ثابت |
در سال ۱۸۴۸، والتر هانت اختراع "مسلسل خودکار" که شامل یک خشاب لولهای است را ثبت کرد. تفنگ هانت آنچه را او " توپ موشک " نامید، شلیک کرد، یک نوع اولیه مهمات بیسیم بود که در آن بار پودر در پایگاه توخالی گلوله قرار داشت. طراحی هانت شکننده و غیرقابل اجرا بود، اما در سال ۱۸۴۹ لوئیس جنینگز حق ثبت اختراعات هانت را خریداری کرد و نسخه ای را تولید کرد، اگرچه هنوز هم پیچیدهاست، که تا سال ۱۸۵۲ توسط رابینز و لارنس از ویندزور، ورمونت به تعداد کمی تولید شد.[1]
هوراس اسمیت و دانیل وسون از نورویچ، کانکتیکات، اختراع ثبت جنینگز را از رابینز و لارنس، و همچنین پیشکسوت فروشگاه بنجامین تایلر هنری انجام دادند. اسمیت در طراحی جنیینگز پیشرفتهای زیادی ایجاد کرد و در سال ۱۸۵۵ اسمیت و وسون به همراه چند سرمایهگذار شرکتی به نام شرکت آتشفشانهای تکرار شونده آتشفشان تشکیل دادند تا اصلاحات اسمیت از هانت-جنینگز، تپانچه و تفنگ اهرم آتشفشانی را انجام دهند. بزرگترین سهامدار آن الیور وینچستر بود.[1]
برای اسلحه آتشفشانی، اسمیت یک بار پرایمر را به «توپ موشک» هانت اضافه کرد و بدین ترتیب یکی از اولین کارتریجهای فلزی ثابت را ایجاد کرد که شامل یک گلوله، آغازگر و پودر در یک واحد خود مختار بود. در حالی که هنوز هم با شرکت اسمیت یک قدم جلوتر رفت و یک مورد استوانه ای مس را برای نگه داشتن گلوله و پودر با آستر در حاشیه کیس به آن اضافه کرد، بنابراین یکی از مهمترین اختراعات در تاریخ سلاح گرم، کارتریج تفنگ خفیف فلزی را ایجاد کرد.[fn 1] کارتریج اسمیت، کوتاه .۲۲ کوتاه، در سال ۱۸۵۷ با نشان برجسته اسمیت و وسن نسخه ۱ معرفی میشود و امروز نیز تولید میشود.
اسلحه آتشفشانی تنها موفقیت محدودی داشت که بخشی از آن به طراحی و عملکرد ضعیف کارتریج آتشفشانی ناشی از هانت ناشی میشود: یک توپ مخروطی توخالی پر از پودر سیاه و مهر و موم شده توسط یک آغازگر چوب پنبه. اگرچه طراحی تکرار کننده آتشفشانی از فناوری رقیب بسیار فراتر است، اما قدرت و قابلیت اطمینان رضایت بخش «توپ موشکی» با کالیبر .۲۵ و .۳۲ و کالیبرهای بزرگتر رقبا مطابقت چندانی نداشت. وسون بلافاصله پس از تشکیل، آتشفشان را ترک کرده بود و اسمیت هشت ماه بعد نیز دنبال کرد تا شرکت اسمیت اند وسون را ایجاد کند. آتشفشان در سال ۱۸۵۶ به نیو هاون نقل مکان کرد، اما تا پایان آن سال ورشکسته شد. الیور وینچستر دارایی شرکت ورشکسته را از سهامداران باقیمانده خریداری کرد و آن را به عنوان شرکت اسلحه سازی نیوهیون در آوریل ۱۸۵۷ سازماندهی مجدد کرد.[1]
بنیامین هنری به کار خود با مفهوم کارتریج اسمیت ادامه داد و کارتریج هنری بسیار بزرگتر و قدرتمندتر را در سال ۴۴ کامل کرد. هنری همچنین بر طراحی مجدد اسلحه برای استفاده از مهمات جدید نظارت داشت، و فقط فرم کلی مکانیسم برشک و مجله لوله را حفظ کرد. این اسلحه هنری در سال ۱۸۶۰، که توسط شرکت اسلحه سازی نیوهیون ساخته شده بود، ساخته شد و در تعداد زیادی از واحدهای ارتش اتحادیه در جنگ داخلی آمریکا مورد استفاده قرار گرفت. متفقین، هنری را "آن اسلحه یانکی لعنت کردند که یکشنبه بار میکنند و تمام هفته شلیک میکنند!"[2]
پس از جنگ، الیور وینچستر به شرکت اسلحه سازی نیوهیون به شرکت شرکت اسلحهسازی وینچستر تغییر نام داد. این شرکت طراحی اولیه تفنگ هنری را اصلاح و بهبود بخشید و اولین تفنگ وینچستر را ایجاد کرد: مدل ۱۸۶۶. این کارتریج .۴۴ هنری را حفظ کرد، به همین ترتیب بر روی یک قاب آلیاژ برنز ساخته شد، و دارای یک مجله بهبود یافته و ساعد چوبی بود. در سال ۱۸۷۳ وینچستر مدل فولاد قاب ۱۸۷۳ را معرفی کرد که کارتریج محکم تر ۰٫۴۴–۴۰ را در محفظه وسط قرار دارد. در سال ۱۸۷۶، در تلاش برای رقابت با تفنگهای قدرتمند تک تیر زمانه، وینچستر مدل ۱۸۷۶ (مدل صد ساله) را بیرون آورد. در حالی که این کارتریجهای قدرتمندتر را نسبت به مدلهای ۱۸۶۶ و ۱۸۷۳ تشکیل میداد، عملکرد پیوند جابجایی برای دورهای پرقدرت محبوب مورد استفاده در تفنگهای تک شارپ یا رمینگتون به اندازه کافی قوی نبود.
از سال ۱۸۸۳، جان موسی براونینگ با همکاری وینچستر همکاری داشت و یک سری اسلحه و اسلحه را طراحی کرد که مهمترین آنها اهرم اکشن وینچستر مدل ۱۸۸۶، مدل ۱۸۹۲، مدل ۱۸۹۴ و مدل ۱۸۹۵ اسلحه به همراه اهرم اکشن مدل ۱۸۸۷ / اسلحه ۱۹۰۱، تفنگ پمپ عمل مدل ۱۸۹۰ و تفنگ تفنگ پمپ مدل ۱۸۹۳/۱۸۹۷.