تحت‌الحمایه زار

زارلند

*Saarland* (آلمانی)
*Sarre* (فرانسوی)
زارلند; Saarland (آلمانی); Sarre (فرانسوی)
۱۹۴۶–۱۹۵۶
	پرچم نشان ملی
	سرود: آهنگ سارلند
	Saar Protectorate; منطقه تحت اشغال فرانسه در آلمان; آلمان تحت اشغال متفقین;
وضعیت	تحت‌الحمایه جمهوری چهارم فرانسه
پایتخت; و بزرگترین شهر	زاربروکن; ۴۹°۱۴′ شمالی ۷°۰′ شرقی
Common languages	زبان آلمانی; زبان فرانسوی; Rhine Franconian; لهجه‌های فرانکوفونی موزلی;
دین(ها)	دولت سکولار
نام(های) اهلیت	Saar
حکومت	جمهوری پارلمانی
French Representative
• ۱۹۴۵–۱۹۵۵	Gilbert Grandval
• ۱۹۵۵–۱۹۵۶	Charles de Carbonnel
وزیر - رئیس‌جمهور
• ۱۹۴۷–۱۹۵۵	جان هافمن
• ۱۹۵۵–۱۹۵۶	هاینریش ولش
• ۱۹۵۶–۱۹۵۷	هوبرت نی
قوه مقننه	مجلس ایالتی زارلاند
دوره تاریخی	جنگ سرد
• تأسیس	16 فوریه ۱۹۴۶
• قانون اساسی	۱۵ دسامبر ۱۹۴۷
• قرارداد جایگاه زار	۲۳ اکتبر ۱۹۵۴
• رفراندم	۲۳ اکتبر ۱۹۵۵
• عهدنامه زار	۲۷ اکتبر ۱۹۵۶
• اتحاد با آلمان غربی	۱ ژانویه ۱۹۵۷
واحد پول	رایش مارک (۱۹۴۶–۴۷); مارک سار (۱۹۴۷); فرانک فرانسه (۱۹۴۷–۵۴); فرانک سار (1954–59);
پیشین	پسین
	آلمان تحت اشغال متفقین
آلمان غربی
زارلاند
امروز بخشی از	آلمان

تحت‌الحمایه زار (آلمانی: Saarprotektorat) یا سارلند یک کشور تحت الحمایه فرانسه بود که پس از شکست آلمان در جنگ جهانی دوم از آلمان جدا شد و توسط جمهوری چهارم فرانسه اداره می‌شد. با پیوستن مجدد به جمهوری فدرال آلمان (آلمان غربی) در سال ۱۹۵۷، این کشور به کوچکترین «ایالت فدرال» (بوندسلند)، تبدیل شد، نام این کشور از رودخانه سار گرفته شده‌است. منطقه اطراف رودخانه سار و دره‌های فرعی آن از نظر جغرافیایی چین خورده، غنی از مواد معدنی، از نظر قومی آلمانی، از نظر اقتصادی مهم و به شدت صنعتی است. این کشور دارای زیرساخت‌های حمل و نقل به خوبی توسعه یافته بود و یکی از مراکز انقلاب صنعتی در آلمان بود. در حدود سال ۱۹۰۰، این منطقه سومین منطقه بزرگ صنعت زغال سنگ، آهن و فولاد در آلمان را تشکیل داد (پس از منطقه روهر و حوزه زغال سنگ سیلزی بالا). از سال ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۵، در نتیجه جنگ جهانی اول، این منطقه تحت کنترل جامعه ملل به عنوان قلمرو حوضه سار بود. از نظر جغرافیایی، تحت الحمایه زار با ایالت فعلی زارلند آلمان (که پس از الحاق آن به آلمان غربی در ۱ ژانویه ۱۹۵۷ تأسیس شد) مطابقت داشت. سیاست خلع سلاح صنعتی و پراکنده کردن کارگران صنعتی پس از جنگ تا سال ۱۹۵۱ رسماً توسط متفقین دنبال شد و منطقه در سال ۱۹۴۶ تحت کنترل فرانسه قرار گرفت. فشارهای جنگ سرد بر آلمان باعث صنعتی شدن مجدد آن شد.