![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a4/Allegheny_Ludlum_steel_furnace.jpg/640px-Allegheny_Ludlum_steel_furnace.jpg&w=640&q=50)
تبدیل بدون پراکندگی
From Wikipedia, the free encyclopedia
تبدیل بدون پراکندگی (به انگلیسی: Diffusionless transformation)، استحاله مارتنزیتی (به انگلیسی: Martensitic transformation)، استحاله بدون نفوذ یا استحاله جابجاساز به دستهای از استحالههای فازی برشی[1] گفته میشود که بدون نفوذ اتمی انجام میشوند. در فولادها کرنش برشی لازم برای تبدیل فاز مادر به فاز مارتنزیت حدود ۰٫۲ است. یک استحاله فازی مارتنزیتی را میتوان به عنوان تغییرشکل پلاستیک خود به خودی از یک جامد کریستالی
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a4/Allegheny_Ludlum_steel_furnace.jpg/640px-Allegheny_Ludlum_steel_furnace.jpg)
تخلیهٔ فولاد مذاب، به داخل مایع خنککننده
در پاسخ به نیروهای شیمیایی داخلی در نظر گرفت. در این صورت، اینکه تئوری نابجاییها، پس از به هم پیوستن نیروهای تعمیم یافته از ترمودینامیک شیمیایی و فشارهای خاص فصل مشترکهای کریستالی، مفیدترین اصل برای درک مکانیزم این استحالهها را ایجاد میکند، عجیب نیست. استحالههای مارتنزیتی به عنوان یک زیرمجموعه از استحالههای حالت جامد جانشینی/کم نفوذ تعریف شد، که در آن انرژی کرنشی از کنترلهای سینتیکی اعوجاج شبکه برشی غالب و مورفولوژی حاصل در طی استحاله رخ میدهد. این چنین استحالهها در طبیعت اول منظم و نا متجانس هستند، که به وسیلهٔ گسترش فصل مشترکهای نسبتاً تیز پیش میروند. خصوصیات طرح شده، تقریبهایی از تئوری نابجایی الاستیک- خطی متداول را بهطور ویژهای در بر میگیرد، و آن به این دلیل است که کاربرد این تئوری برای استحالههای مارتنزیتی بسیار موفق بودهاست.
این خصوصیات یکسان موجب تحرک بالای فصل مشترکهای مارتنزیتی براساس کوئنچ-سخت کاری فولاد میشود و بهطور دقیقی سینماتیک استحالههای قابل تعیین، واکنش آنها را با تنش اعمالی استفاده شده در کاربردهای تغییرشکل پلاستیک پیشبینی میکند. کاربردهای اخیر، نه تنها فولادهای TRIP (تغییرشکل ناشی از پلاستیسیته) نوین را محدود نمیکند، بلکه باز هم دستهای از آلیاژهای حافظه دار را پدیدار میکند.