تاکتیکها و سازمان نظامی مغول
From Wikipedia, the free encyclopedia
تاکتیکها و سازمانهای نظامی مغول امپراتوری مغول را قادر ساخت تقریباً تمام قاره آسیا، خاورمیانه و بخشهایی از شرق اروپا را تسخیر کند. این سیستم در ابتدا با گسترش سبک زندگی عشایری مغولان به وجود آمد. سایر عناصر توسط چنگیز خان، ژنرالها و جانشینان او اختراع شدهاند. مغولان فن آوریهای مفیدی را برای حمله به استحکامات از فرهنگهای دیگر اقتباس کردند. کارشناسان فنی خارجی در ساختار فرماندهی ادغام شدند. در بسیاری موارد، مغولها توانستند با ارتشهای مخالفی که به طرز قابل توجهی بزرگتر بودند بجنگند و آنها را شکست دادند.
انتقال نیروها بین واحدها به صورت ممنوع بود. رهبران در هر سطح دارای مجوز قابل توجهی برای اجرای دستورهای خود به روشی بودند که به نظر آنها بهترین بود. این ساختار فرماندهی بسیار انعطافپذیر بود و به ارتش مغول اجازه میداد تا به صورت گسترده حمله کند، به گروههای کوچکتر تقسیم شود تا دشمن را محاصره کنند یا آنها را به کمین سوق میدهند یا آنها را به گروههای کوچک تقریباً ۱۰ نفره تقسیم کنند تا بتوانند یک ارتش فراری و شکست خورده را از بین ببرند. آنان هرچند که به عنوان یک واحد میجنگیدند اما سربازان جداگانه مسئولیت تجهیزات، اسلحهها و حداکثر پنج سوار را بر عهده داشتند. خانوادهها و گلهها، آنها را در سفرهای خارجی همراهی میکردند.
بالاتر از همه یگانها، یک نیروی نخبه به نام کشیک (مغول) وجود داشت. آنها به عنوان نگهبان امپراتوری مغول و همچنین یک زمین تعلیم برای افسران جوان بالقوه عمل میکردند. سبتای، یک ژنرال مقتدر مغول، فعالیت خود را از کشیک (مغول) آغاز کرد.
نام واحد نظامی | تعداد مردان |
---|---|
آربان | ده |
زون | صد |
مینگان | هزار |
تومن (واحد) | ده هزار |