تاریخ آسیا
From Wikipedia, the free encyclopedia
تاریخ آسیا را میتوان به عنوان تاریخ جمعی چندین مناطق ساحلی حاشیهای مجزا از قبیل آسیای شرقی، آسیای جنوبی، آسیای جنوب شرقی و خاورمیانه که توسط توده داخلی استپ اوراسیا در ارتباط است، مشاهده کرد.
حاشیه ساحل محل زندگی برخی از نخستین تمدنها و مذاهب شناخته شده جهان بود که هر یک از این سه منطقه تمدنهای اولیه را در درههای رودخانه حاصلخیز توسعه میدادند. این درهها حاصلخیز بودند زیرا خاک آنجا غنی بود و میتوانست بسیاری از محصولات را تحمل کند. تمدنها در بینالنهرین، هند و چین شباهتهای بسیاری با یکدیگر داشتند و احتمالاً فناوریها و ایدههایی مانند ریاضیات را تبادل میکردند. مفاهیم دیگری مانند نوشتار احتمالاً به صورت جداگانه در هر منطقه توسعه یافتهاست. شهرها، ایالتها و سپس امپراتوریهایی در این مناطق دشت توسعه یافتهاند.
منطقه استپ به مدت طولانی محل سکونت عشایر سوارکار شده بود و از استپهای مرکزی میتوانستند به همه مناطق قاره آسیا برسند. بخش شمالی این قاره که سیبری قسمت اعظم آن را پوشش میدهد به دلیل جنگلهای متراکم و توندرا نیز برای عشایر استپی قابل دسترسی نبود. این مناطق در سیبری بسیار کمجمعیت بودند.
مرکز و حاشیه کوهها و بیابانها جدا از هم نگهداری میشدند. قفقاز، هیمالیا، بیابان قرهقوم و کویر گبی موانعی را ایجاد کردند که سوارکاران استپی فقط با دشواری میتوانستند عبور کنند. در حالی که از نظر فنی و فرهنگی ساکنان شهر پیشرفته تر بودند، آنها میتوانستند از نظر نظامی تعداد کمی اقدام کنند تا در برابر انبوهی از استپهای دفاعی دفاع کنند. با این حال، این دشتها به اندازه کافی زمینهای علف برای حمایت از نیروی اسب دوانی بزرگ نداشتند؛ بنابراین عشایری که در خاورمیانه ایالتها را فتح کردند، خیلی زود مجبور شدند با جوامع محلی سازگار شوند.
تاریخ آسیا میتواند تحولات اساسی در سایر مناطق جهان و همچنین رویدادهایی باشد که بر سایر مناطق جهان تأثیر گذاشتهاست که شامل تجارت جاده ابریشم است که فرهنگ، زبان، ادیان و بیماریها را در کل تجارت افرو-اوراسیا گسترش میدهد. پیشرفت مهم دیگر نوآوری باروت در چین قرون وسطایی بود که بعدها توسط امپراتوری باروت اسلامی، عمدتاً توسط مغولان و صفویان ساخته شد که با استفاده از اسلحه منجر به جنگهای پیشرفته ای شد.