بیزاری
From Wikipedia, the free encyclopedia
بیزاری یا نفرت یا بدبودن (به انگلیسی: Hatred)، احساس هیجان دوست نداشتن عمیقی است که ممکن است نسبت به اشخاص، اشیاء یا طرز فکری دست دهد. بیزاری اغلب با احساس خشم و خصومت در ارتباط است. برخی اصول اخلاقی مانند قاعده طلایی با بیزاری مخالفت میکنند. در روانشناسیِ زیگموند فروید، بیزاری حالتی از ایگو است که میخواهد منبعِ ناخشنودکنندهٔ خود را نابود کند.[1]