بهیمراو رامجی آمبدکار
اقتصاددان و سیاستمدار هندی / From Wikipedia, the free encyclopedia
بهیمراو رامجی آمبدکار {{زبان مراتیभीमराव रामजी आंबेडकर}}; (به انگلیسی: Bhimrao Ramji Ambedkar) متولد ۱۴ آوریل ۱۸۹۱ – درگذشته ۶ دسامبر ۱۹۵۶)، حقوقدان، اقتصاددان، سیاستمدار و اصلاحگر اجتماعی هندی است. او به باباصاحب مشهور است چراکه الهامبخش جنبش مدرن بودایی و کارزار مخالفت با تبعیضهای اجتماعی علیه دالیتها (نجسها) و همچنین حمایت از حقوق زنان و کارگران بودهاست. او اولین وزیر قانون هند استقلالیافته و معمار اصلی قانون اساسی هند است.
بهیمراو رامجی آمبدکار | |
---|---|
رئیس کمیته تدوین قانون اساسی | |
دوره مسئولیت ۲۹ اوت ۱۹۴۷ – ۲۴ ژانویه ۱۹۵۰ | |
اولین وزیر قانون و عدالت | |
دوره مسئولیت ۱۵ اوت ۱۹۴۷ – ۱۹۵۰ | |
عضو شورای اجرایی نایبالسلطنه | |
دوره مسئولیت ۱۹۴۲ – ۱۹۴۶ | |
اطلاعات شخصی | |
زاده | بهیمراو رامجی آمبدکار ۱۴ آوریل ۱۸۹۱ مادیا پرادش، هند |
درگذشته | ۶ دسامبر ۱۹۵۶ (۶۵ سال) دهلی نو |
ملیت | هند |
محل تحصیل | دانشگاه بمبئی دانشگاه کلمبیا دانشگاه لندن مدرسه اقتصاد لندن |
جایزهها | بهارات راتنا |
امضا |
آمبدکار دانشجویی پرتلاش بود و از این طریق توانست مدرکی در قانون و چندین دکترا از دانشگاه کلمبیا و مدرسه اقتصاد لندن به دست بیاورد و به خاطر تحقیقاتاش در قانون، اقتصاد و علوم سیاسی، به عنوان محقق شناخته شود. او در ابتدا یک اقتصاددان، استاد دانشگاه و وکیل بود اما پس از آن، بیشتر به خاطر فعالیتهای سیاسیاش شناخته میشود؛ او درگیر کارزار و مذاکرات استقلال هند شد، به انتشار مجلاتی پرداخت که حقوق سیاسی دالیتها و آزادی اجتماعی برای آنها را مطالبه میکرد و کمک قابل توجهی به تأسیس دولت هند کرد. در ۱۹۵۶ بودایی شد که شروعی بود برای تغییر دین تودههای دالیت.
در ۱۹۹۰، جایزه بهارات راتنا که بالاترین جایزه غیرنظامی هند محسوب میشود، سالها پس از مرگش به نام او اعطا شد. میراث آمبدکار شامل بناهای یادبود و اشارههای بیشماری به او در فرهنگ عامه است.[1]