From Wikipedia, the free encyclopedia
برج جین مائو (به چینی: 金茂大厦) نام یک برج مرتفع در شانگهای در چین است.
برج جین مائو | |
---|---|
金茂大厦 | |
اطلاعات کلی | |
وضعیت | کامل |
گونه | آسمانخراش (incl. اداره، هتل، جاذبههای گردشگری, & مرکز خرید) |
سبک معماری | Neo-Futurism |
موقعیت | 88 Century Avenue, پودانگ District, شانگهای 200121, جمهوری خلق چین |
مختصات | ۳۱°۱۴′۱۴″ شمالی ۱۲۱°۳۰′۰۵″ شرقی |
آغاز ساخت | 1994 |
پایان | 1999 |
هزینه ساخت | US$530 million (1999) |
بلندی | |
معماری | ۴۲۰٫۵ متر (۱٬۳۸۰ فوت) |
نوک | ۴۲۰٫۵ متر (۱٬۳۸۰ فوت) |
بالاترین طبقه | ۳۴۸٫۴ متر (۱٬۱۴۳ فوت) |
رصدخانه | ۳۴۰٫۱ متر (۱٬۱۱۶ فوت) |
جزئیات فنی | |
شمار طبقات | 88 (+5 spire floors) (+3 basement floors) (Total: 95 floors) |
مساحت کل طبقات | ۲۸۹٬۵۰۰ متر مربع (۳٬۱۱۶٬۰۰۰ فوت مربع) |
شمار آسانسورها | 61 |
طراحی و ساخت | |
معمار | ادرین اسمیت (معمار) at اسکیدمور، اوینگز و مریل |
مهندس سازه | اسکیدمور، اوینگز و مریل |
این برج در ۱۹۹۴-۱۹۹۹ ساخته گردید، و با ۴۲۱ متر ارتفاع، در سال ۲۰۰۹ سومین برج بلند کشور چین بود.
معماران این برج ۸۸ طبقه، شرکت آمریکایی اسکیدمور، اوینگز و مریل و نیز ادرین اسمیت هستند.[1] برج Jin Mao – Jin Mao Tower – که در زبان چینی به معنای برج موفقیت طلایی است یک آسمانخراش ۸۸ طبقه با ارتفاع ۴۲۱ متر در شانگهای چین است. در این برج یک هتل قرار دارد و بقیه طبقات آن به دفاتر اداری اختصاص داده شدهاست. تا سال ۲۰۰۷ این برج بلندترین ساختمان چین بود اما این رکورد با تکمیل برج مرکز مالی جهان شانگهای (Shanghai World Financial Center) شکسته شد. البته با تکمیل برج شانگهای (Shanghai Tower) ساختمانی 128 طبقه که در کنار این دو ساختمان قرار دارد، در سال 2015 از ارتفاع هر دوی این ساختمان ها فراتر رفت. برج جین مائو همراه با برج مروارید شرقی (Oriental Pearl Tower) کانون اصلی خط افق شهر را تشکیل دادهاند.[2]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.