نوعی رقص نمایشی From Wikipedia, the free encyclopedia
بالِه[1] (به فرانسوی: Ballet) نوعی رقص صحنه‌ای است. این رقص پر جنب‌وجوش، نیاز به اندازهٔ بالایی از ورزیدگی و انعطاف پذیری بدنی رقصنده دارد.
با وجود اصالت این هنر در فرهنگ کشورهای گوناگون، احتمال دارد که باله به ایتالیای دوره رنسانس برگردد. اما در فرانسه و روسیه بود که باله فرم و شکل امروزی را به خود گرفت.[2] واژگان و نام حرکت‌ها در رقص باله به زبان فرانسه است.[3]
مدرسه های باله در سراسر جهان در فرهنگ های مختلف و با متد های مختلف، رقصندگان را برای ورود به کمپانی های رقص آماده میکنند. تکنیک کلی حرکات در باله همواره یکی است اما تفاوت‌های بسیار جزئی در هر کدام از متدها قابل مشاهده است. متدهای زیر از معروف ترین آنها در باله کلاسیک هستند:
این نوع از رقص باله از سنت ها و قوانین مشترک و سختگیرانه پیروی میکند و نیازمند استفاده از وسایل خاص مثل کفش پوینت(pointe shoes) یا فلت(flat shoes) دامن های توتو (tutu) و لباس های خاص می باشد.[6] تکنیک رقص باله کلاسیک بر اساس پنج موقعیت در پاها و موقعیت های مختلف دست ها بنا شده. همچنین استفاده از اصل ترن اوت (turnout) (چرخش همیشگی پاها به سمت بیرون) و aplomb (تعادل و ثبات) بسیار حیاتی است. تسلط کامل بر همه حرکات و تک تک عضلات بدن به علاوه استفاده از این تکنیک ها، همچنین استقرار، هم ترازی، احساس و انعطاف‌پذیری برای تبدیل شدن به یک رقصنده باله کلاسیک مهم است.[7]
.gif)
رقصندهٔ مؤنث این رشته آکادمیک[8] را بالِرین گویند. با تلفظ bālerin (به فرانسه ballerine) که در زبان فارسی به‌صورت bālerian درآمده‌است. رقصنده مذکر باله تنها رقصنده خوانده می‌شود.
در یک سازمان یا کمپانی باله رقصندگان به درجات مختلفی از تخصص در تکنیک و اجراء تقسیم می‌شوند[9] بدین ترتیب:
از مراکز مشهوری که به نمایش آثار باله در تاریخ اختصاص داشته‌است می‌توان باله بولشوی (تالار بولشوی) و باله مارینسکی در روسیه، باله ملی پاریس[10] و باله ملی انگلستان[11] را نام برد.
امروزه بسیاری از کشورها دست‌کم یک سازمان ملی باله برای به نمایش درآوردن برترین استعدادهای خویش دارند.
از ایزادورا دانکن، بالرین فرانسوی - آمریکایی به عنوان مادر رقص مدرن یاد می‌شود.[12]
سرکیس جانبازیان را (که تحصیلکرده لنینگراد بود) را به‌عنوان پدر باله ایران یاد میکنند.[13] هنر باله در ایران نیز پس از انقلاب روسیه به وسیله شهروندان ارمنی تباری که سرکیس جانبازیان در صدر آنان قرار داشت رواج یافت. علاوه بر جانبازیان دو مهاجر ارمنی دیگر، مادام یلنا آودیسیان و مادام کرنلی نیز نقش‌های اصلی و تعیین‌کننده‌ای در معرفی هنر باله به جامعه فرهنگی و هنری ایران آن زمان داشتند.[14] با اینحال روس‌ها در زمان قبل از کمونیسم در قزوین سالن باله تأسیس کرده بودند که امروزه عمارت شهرداری قزوین است. اولین کمپانی دولتی باله در ایران در سال ۱۹۶۹ بنام سازمان باله ملی ایران افتتاح شد که تا انقلاب سال ۵۷ در سطحی بین‌المللی فعال بود.[نیازمند منبع]
پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران باله از نظر شرعی حرام و تاریخ آن مختوم گشت. سازمان باله ملی ایران بعد از دو دهه سرانجام در سال ۲۰۰۲ در کشور سوئد از نو گشایش یافت.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
