اپل ای۱۰
From Wikipedia, the free encyclopedia
اپل ای۱۰ فیوژن یک سیستم ۶۴ بیتی مبتنی بر آرم بر روی یک تراشه (SoC) است که توسط شرکت اپل طراحی شده و توسط تیاسامسی ساخته شدهاست. این اولین بار در آیفون ۷ و ۷ پلاس که در ۷ سپتامبر ۲۰۱۶ معرفی شدند ظاهر شد،[5][6] و در نسل ششم آیپد، نسل هفتم آیپد و نسل هفتم آیپاد تاچ استفاده میشود. ای۱۰ اولین SoC چهار هسته ای طراحی شده توسط اپل است که دارای دو هسته با کارایی بالا و دو هسته کم مصرف است. اپل اعلام کردهاست که نسبت به نسل قبلی خود، اپل ای۹، ۴۰ درصد عملکرد سی پی یو و ۵۰ درصد عملکرد گرافیکی بیشتر دارد. تراشه اپل تی۲ مبتنی بر ای۱۰ است.[7] در ۱۰ می ۲۰۲۲، نسل هفتم آی پاد تاچ متوقف شد و به تولید تراشههای ای۱۰ فیوژن پایان داد.[8]
اطلاعات اجمالی اطلاعات کلی, راهاندازی ...
اطلاعات کلی | |
---|---|
راهاندازی | ۷ سپتامبر ۲۰۱۶ |
بیاستفاده شدن | ۱۰ مه ۲۰۲۲ |
طراح | اپل |
فروشندههای معمول | |
کد محصول | APL1W24 |
بیشترین نرخ کلاک CPU | به ۲٫۳۴ گیگاهرتز[2] |
کَش | |
کش L1 | Per core: 126 KB instruction + 126 KB data |
کش L2 | ۳ مگابایت اشتراکگذاری شده |
کش L3 | ۴ مگابایت اشتراکگذاری شده |
معماری و طبقهبندی | |
کاربرد(ها) | موبایل |
کوچکترین اندازهٔ عرضه شده | ۱۶ نانومتر |
ریزمعماری | «هوریکان» و «زیفر» |
مجموعه دستورالعملها | ARMv8.1-A: A64، A32، T32 |
ویژگیهای فیزیکی | |
شمار ترانزیستورها |
|
هستهها |
|
GPU(s) | پاور ویآر کاستوم (شش هستهای، نام درونی – اپل جی۹)[3][4] |
محصولات، مدلها، variants | |
Variant(s) |
|
تاریخچه | |
پیشین | اپل ای۹ |
پسین | اپل ای۱۱ |
بستن