اولیویا دی هاویلند
هنرپیشهٔ بریتانیایی-آمریکایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
اولیویا مری دی هاویلند (به انگلیسی: Olivia Mary de Havilland) (زادهٔ ۱ ژوئیهٔ ۱۹۱۶ – درگذشته ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰)[1] هنرپیشه بریتانیایی-آمریکایی برنده جایزه اسکار بود. او از والدینی انگلیسی در توکیو زاده شد. دی هاویلند و خواهر کوچکترش جون فونتین در سال ۱۹۱۹ به کالیفرنیا کوچ کردند. او در نقش «ملانی همیلتون» در فیلم بر باد رفته (۱۹۳۹) و نقش مقابل ارول فلین در ماجراهای رابینهود (۱۹۳۸)، شهر داج (۱۹۳۹)، و ردپای سانتا فه (۱۹۴۰) حضور داشت.[2]
اولیویا دی هاویلند | |
---|---|
نام هنگام تولد | اولیویا مری دی هاویلند |
زادهٔ | ۱ ژوئیهٔ ۱۹۱۶ توکیو، امپراتوری ژاپن |
درگذشت | ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰ (۱۰۴ سال) پاریس، فرانسه |
محل زندگی | ساکن پاریس از سال ۱۹۶۰ (میلادی) |
ملیت | ایالات متحده آمریکا بریتانیا فرانسه |
دیگر نامها | لیوی (به انگلیسی: Livvie) |
پیشه | هنرپیشه |
سالهای فعالیت | ۱۹۳۴ تا ۲۰۰۹ |
همسر(ها) |
|
فرزندان | ۲ |
والدین |
|
امضاء | |
اولیویا دی هاویلند یکی از آخرین بازماندگان سینمای کلاسیک هالیوود و پیرترین بازیگر در قید حیات برنده جایزه اسکار بود. وی همچنین آخرین بازیگر بازمانده از بین هنرپیشگان اصلی فیلم کلاسیک بر باد رفته بود.
دی هاویلند و خواهرش فونتین تنها دو خویشاوندی بودند که برنده جایزه اسکار نقش اول شده بودند. وی همچنین جایزه هیئت ملی بازبینی فیلم، جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک، روبان نقرهای اتحادیه ملی روزنامهنگاران سینمایی ایتالیا و جایزه ولپی جشنواره فیلم بخاطر ایفای نقش در فیلم گودال مار (۱۹۴۸) دریافت نمود. جایزه گلدن گلوب بخاطر ایفای نقش در وارثه (۱۹۵۰) و آناستازیا (۱۹۸۷) به وی اعطا شد. او بخاطر فعالیتهایش در سینما، به دریافت یک ستاره در پیادهرو شهرت هالیوود، مفتخر شده بود.