انعطافپذیری مومی
From Wikipedia, the free encyclopedia
انعطاف پذیری مومی یک علامت روانی حرکتی کاتاتونیا است که با اسکیزوفرنی ، اختلال دو قطبی یا سایر اختلالات روانی همراه است [1] و منجر به کاهش پاسخ به محرکها و تمایل به ماندن در حالت بی حرکت میشود. [2] تلاش برای جابجایی مجدد بیمار با "مقاومت جزئی و یکنواخت" روبرو میشود و پس از جابجایی مجدد ، بیمار معمولاً در موقعیت جدید باقی میماند. [3] انعطاف پذیری مومی بندرت در موارد هذیان اتفاق میافتد. [4] وجود انعطاف پذیری مومی همراه با حداقل دو علامت کاتاتونیک دیگر مانند بهت یا منفیکاری برای تضمین تشخیص کاتاتونیا کافی است . [5]
اگر فردی بخواهد بازوی شخصِ دچارِ انعطافپذیری مومی را حرکت دهد ، بیمار آن بازو را در جایی که قرار گرفته بود نگه میدارد و مثل موم، تا حرکت دوباره، در همان حال میماند. تغییر بیشتر وضعیت بدن مانند خم شدن شمع است. اگرچه در طول تاریخ انعطاف پذیری مومی با اسکیزوفرنی مرتبط بودهاست ، اما اختلالات دیگری نیز وجود دارد که ممکن است با آن همراه باشد ، مانند اختلالات خلقی با رفتار کاتاتونیک . [6]
الکتروشوک درمانی اغلب به عنوان درمانی برای کاتاتونیا استفاده میشود. [7] یک مطالعه نشان دادهاست که بیماران کاتاتونیکِ دچار انعطاف پذیری مومی در مقایسه با بیمارانِ دچارِ سایر علائم کاتاتونیا سریعتر به درمان الکتروشوک پاسخ میدهند. [8]