انرژی کشندی
From Wikipedia, the free encyclopedia
انرژی کشندی (به انگلیسی: Tidal power) یا انرژی جزر و مد شکلی از انرژی آبی است که از تبدیل نیروی جزر و مد به تولید انرژی الکتریکی بدست میآید. انرژی جزر و مد یک منبع تجدیدپذیر است.
گرچه هنوز استفاده از انرژی جزر و مد فراگیر نشده اما میتواند یکی از منابع تولید برق آینده باشد. وقوع جزر و مد بهتر از انرژی باد و انرژی خورشیدی قابل پیشبینی است. در میان منابع انرژیهای تجدیدپذیر، استفاده از انرژی کشندی همیشه با مشکل هزینهٔ بالا و محدودیت در مکانهای با کشند شدید یا سرعت بالای جریان آب روبرو بودهاست.
با این وجود، بسیاری از پیشرفتهای اخیر در طراحی (مانند نیروگاه کشند دینامیکی، تالابهای کشندی) و هم در تکنولوژی توربین (مانند توربینهای جدید محوری و کراس فلو) نشان میدهد که کل برق کشندی موجود ممکن است از آنچه تا پیش از این فرض میشد بسیار بیشتر باشد و ممکن است هزینههای اقتصادی و زیستمحیطی آن هم به سطح قابل رقابتی کاهش یابد.
از نظر تاریخی آسیابهایی که از انرژی کشندی بهره میگرفتهاند هم در اروپا و هم در سواحل شرقی آمریکای شمالی وجود داشتهاند. آب ورودی در استخرهای بزرگی ذخیره میشدند و در هنگام فروکش کردن مد چرخهای آبی را به چرخش درمیآوردند که از این نیروی مکانیکی برای آرد کردن غلات استفاده میشدهاست.[1] تاریخ اولین آسیابها به سدههای میانی و حتی به روم باستان بر میگردد. تنها در سدهٔ نوزدهم بود که فرایند استفاده از آبهای ریزان و توربینهای چرخان برای تولید برق در آمریکا و اروپا معرفی شد.
نیروگاه کشندی رانس اولین نیروگاه کشندی در مقیاس بزرگ است که در سال ۱۹۶۶ مورد بهرهبرداری شد.