ال (خدا)
From Wikipedia, the free encyclopedia
اِل یا ئیل (’Ēl یا ’Il، به صورت الف-لام نوشته میشود، مثلاً به اوگاریتی: 𐎛𐎍، به فنیقی: 𐤀𐤋،[1] به عبری: אל، به سریانی: ܐܠ، به عربی: إل یا إله، هم ریشه با اکدی: ilu) یک کلمه سامی شمال غربی به معنای خدا یا الهه است که (به عنوان اسم خاص) به هر کدام از چندین خدای خاور نزدیک باستان اشاره دارد. یک هجی نادرتر، "ila"، است که نشان دهنده شکل گزارهای [یا اسنادی] آن در اکدی قدیم و در زبان عموری است.[2] این کلمه مشتق شده از کلمه دوحرفی کهن و مهجور شده ʔ‑L در زبان نیاسامی، به معنای «خدا» است.
ال | |
---|---|
اطلاعات کلی | |
نام | ال، ئیل |
اقامتگاه | کوه لیل |
سمبل | گاو نر |
همسران | اشیره و همسران دیگر |
فرزندان | یم سحر عشتروت عثتر موت شلیم آنات ادد |
خدایان خاصی که به عنوان ال یا ئیل شناخته میشدند شامل بزرگترین خدای دین کنعانی باستان،[3] و عالیترین خدای سامیهای میان رودان در دوره پیشا-سارگونی میشود.[4] ال پیش از یهوه خدای بنیاسرائیل بود اما نهایتاً در قرون نهم تا ششم پیش از میلاد با یهوه ترکیب شد.[5] داستان بخشیدهشدن اسرائیل به یهوه توسط ال نیز در یکی از نسخههای تورات باقی ماندهاست.[6]
در میان هیتیها، ال به الکونیرسا معروف بود. اگرچه ال در طول زمان در زبان های مختلف ظاهر و معانی متفاوتی پیدا کرد، اما همچنان به صورت ئیل یا ال در عبارات اسمی مرکب مانند اسماعیل، اسرائیل، دانیال، رافائل، میکائیل و جبرئیل وجود دارد.