فیلمی از رابرت وایز From Wikipedia, the free encyclopedia
آوای موسیقی (به انگلیسی: The Sound of Music)، (که در ایران با عنوان اشکها و لبخندها شناخته شدهاست) فیلم موزیکال سال ۱۹۶۵ به کارگردانی رابرت وایز و با بازی جولی اندروز و کریستوفر پلامر است. ترانههای این فیلم را راجرز و هامرستاین، زوج آهنگساز آمریکایی ساختهاند و فیلمبرداری آن در زالتسبورگ اتریش و باواریا در آلمان غربی و همچنین در استودیوی فاکس قرن بیستم در کالیفرنیا انجام شدهاست. فیلم در تاریخ ۲ مارس ۱۹۶۵ در آمریکا منتشر شد. با توجه به محدودیتهایی که در اکران وجود داشت این فیلم توانست با موفقیت بزرگی در گیشه مواجه شود و به عنوان پرفروشترین فیلم تاریخ در زمان خود دست یافت و تا پنج سال این مقام را حفظ کرد. این فیلم به شدت پرطرفدار بود و توانست رکورد فروش گیشه را در ۲۹ کشور بشکند. همچنین این فیلم توانست پنج جایزه اسکار را نیز از آن خود کند. در سال ۱۹۹۸ نیز بنیاد سینمای آمریکا این فیلم را به عنوان چهارمین فیلم برتر موزیکال تاریخ انتخاب کرد.
آوای موسیقی اشکها و لبخندها | |
---|---|
کارگردان | رابرت وایز |
تهیهکننده | رابرت وایز ریچارد دی زانوک |
نویسنده | ارنست لمان هاوارد لیندسی |
بازیگران | جولی اندروز کریستوفر پلامر |
موسیقی | ریچارد راجرز اسکار همرستایناروین کاستل |
فیلمبردار | تد دی مکورد |
تدوینگر | ویلیام اچ. رینولدز |
توزیعکننده | فاکس قرن بیستم |
تاریخهای انتشار |
|
مدت زمان | ۱۷۴ دقیقه |
کشور | ایالات متحده آمریکا |
زبان | انگلیسی |
هزینهٔ فیلم | $۸٫۲ میلیون[1][2] |
فروش گیشه | $۲۸۶٬۲۱۴٬۲۸۶[1] |
بخش بزرگی از داستان و فیلمنامه برگرفته از وقایع حقیقی هستند که در سال ۱۹۳۸ میلادی در شهر سالزبورگ اتریش اتفاق افتادهاند. ماریا دختر جوانی که در صومعه زندگی میکند و داوطلب راهبه شدن است، عاشق رقص و آواز است. راهبه مسئول او وی را برای سرپرستی فرزندان کاپیتان بیوه «فون تراپ» انتخاب کرده و او را به منزل ایشان میفرستد… ماریای سبک بال در مدت کوتاهی بچه هارا تشویق به آواز خواندن کرده و دل آنها را زود بدست میاورد. کاپیتان فون تراپ که مردیست جدی و خشک، در ابتدا از کارهای ماریا خوشش نمیآید و بدبین است… او در این زمان با خانمی اشرافی که از بچهها بدش میآمد، در شهر وین رابطه دوستی داشت… ولی عاقبت کاپیتان عاشق ماریا شد. در این بین موضوع الحاق کشور اتریش به آلمان پیشآمد و ارتش آلمان فون تراپ را به خدمت فراخواند ولی او مخالفت خود را اعلام کرد و ارتش آلمان نازی او را تحت تعقیب قرار داد… فون تراپ تصمیم گرفت با بچهها و ماریا از راه سوئیس به ایالات متحد آمریکا فرار کند…
اشکها و لبخندها در سال نمایش خود موفق شد رکورد فروش تاریخ سینما را تا زمان خودش بشکند و نامزد ده جایزه اسکار شود و پنج جایزه اسکار را به دست آورد. همچنین بنیاد فیلم آمریکا، در سال ۲۰۰۶ میلادی، این فیلم را در رتبه ششم لیست بهترین فیلمهای موزیکال، قرار داد.
جایزه | رده | نامزد | نتیجه |
---|---|---|---|
Academy Awards[3] | Best Picture | رابرت وایز | برنده |
Best Actress in a Leading Role | جولی اندروز | نامزدشده | |
Best Actress in a Supporting Role | پگی وود | ||
Best Director | رابرت وایز | برنده | |
Best Cinematography – Color | تد دی مکورد | نامزدشده | |
Best Art Direction – Set Decoration – Color | Boris Leven (art direction); Walter M. Scott and Ruby R. Levitt (set decoration) | ||
Best Costume Design – Color | دوروتی جیکنس | ||
Best Sound Mixing | James Corcoran و Fred Hynes; 20th Century Fox Sound Department |
برنده | |
Best Film Editing | ویلیام اچ. رینولدز | ||
Best Music, Scoring of Music – Adaptation or Treatment | آروین کاستل | ||
American Cinema Editors Awards 1966 | Best Edited Feature Film | ویلیام اچ. رینولدز | |
BAFTA Awards | بهترین بازیگر نقش اول زن بریتانیایی | جولی اندروز | نامزدشده |
جوایز داوید دی دوناتلّو | بهترین بازیگر نقش اول زن خارجی | ||
Directors Guild of America[3] | Outstanding Directorial Achievement in Motion Pictures | رابرت وایز | برنده |
Golden Globe Awards[3] | Best Motion Picture – Musical or Comedy | اشکها و لبخندها | |
Best Motion Picture Actress – Musical or Comedy | جولی اندروز | ||
Best Supporting Actress – Motion Picture | پگی وود | نامزدشده | |
Best Director – Motion Picture | رابرت وایز | ||
Laurel Awards | سرگرمی عمومی | اشکها و لبخندها | برنده |
Musical Performance, Female | جولی اندروز | ||
National Board of Review[3] | Top Ten Films of 1965 | اشکها و لبخندها | |
New York Film Critics Circle | Best Actress | جولی اندروز | 2nd place |
Writers Guild of America | Best Written American Musical | ارنست لمان | برنده |
۳۸ منتقد و نویسنده سینمایی، در یک نظرخواهی برای انتخاب بهترینهای تاریخ دوبله ایران که توسط ماهنامه سینمایی فیلم در اسفندماه ۱۳۸۴ انجام شد، دوبله این فیلم را به عنوان برترین دوبله فارسی برای یک فیلم خارجی انتخاب نمودند.[4]
دوبله فارسی این فیلم با مدیریت دوبلاژ علی کسمایی در سال ۱۳۴۵ در استودیو دماوند به مدیریت «روبیک گریگوریانس» انجام شد. اجرا و ضبط ترانههای فارسی نیز در استودیوی وزارت فرهنگ و هنر صورت پذیرفت. صداگذاری نهایی فیلم که به صورت استریوفونیک ۶ بانده بود، در کشور آلمان انجام شد.[5]
در نسخه دوبله شده فیلم اشکها و لبخندها، سه نوع آواز وجود دارد:
شعرهای فارسی که برای ترانههای فیلم اجرا شد، توسط «کریم فکور» سروده شده بود. او که از ترانه سرایان موفق آن دوران بود، ترانههای فارسی را بر اساس شعرهای اصلی و ریتم موسیقی و لحن و حالتِ آوازهایِ اصلی فیلم نوشت و این ترانهها، توسط هنرجویان هنرستان عالی موسیقی و زیر نظر «تورج نگهبان» اجرا شد. اعضای این گروه موسیقی که توسط «عنایت رضایی» رئیسِ وقتِ اپرای تهران برای این منظور انتخاب شده بودند به این شرح است:[5]
دوبلورهای صحنههای غیر آوازی
خوانندگان صحنههای آوازی
حواشی دوبله
نام اصلی فیلم به انگلیسی یا (The Sound of Music)، به معنی آوای موسیقی است؛ اما در کشورهای مختلف با عنوانهای گوناگونی به نمایش درآمدهاست.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.