اردوگاه کار اجباری گروسروزن
From Wikipedia, the free encyclopedia
اردوگاه کار اجباری گروسروزن (به آلمانی: KZ Groß-Rosen) از بزرگترین اردوگاههای کار اجباری نازیها بود که توسط آلمان نازی در سال ۱۹۴۰ ساخته شد. این اردوگاه در ابتدا به عنوان اردوگاه فرعی اردوگاه کار اجباری زاکسنهاوزن ساخته شد.[1]
اطلاعات اجمالی اردوگاه کار اجباری گروسروزن, دستگاه مختصات جغرافیایی ...
اردوگاه کار اجباری گروسروزن | |
---|---|
اردوگاههای کار اجباری آلمان نازی | |
دستگاه مختصات جغرافیایی | ۵۰°۵۹′۵۷″شمالی ۱۶°۱۶′۴۰″شرقی |
فرمانده |
|
دورهٔ فعالیت | Summer of 1940 – ۱۴ فوریه ۱۹۴۵ |
تعداد زندانیان | ۱۲۵٬۰۰۰ (in estimated 100 subcamps) |
تعداد کشته | ۴۰٬۰۰۰ |
زندانیان برجسته | Boris Braun, Adam Dulęba, Franciszek Duszeńko, Heda Margolius Kovály, Władysław Ślebodziński، سیمون ویزنتال |
بستن
بزرگترین جمعیت زندانیان، یهودیان بودند که در ابتدا از اردوگاههای داخائو و زاکسنهاوزن، و بعداً از بوخنوالد آمده بودند. بیش از ۴۰ هزار نفر در این اردوگاه به قتل رسیدند.
در اوج فعالیت خود در سال ۱۹۴۴، مجموعه گروس-روزن تا ۱۰۰ اردوگاه فرعی داشت که در شرق آلمان و در چکسلواکی و لهستان تحت اشغال آلمان قرار داشتند.[2]