ارتباطشناسی
From Wikipedia, the free encyclopedia
ارتباطشناسی (به انگلیسی: Communicology) مطالعه علمی و آکادمیک در مورد چگونگی ایجاد و استفاده از پیامها برای تأثیرگذاری بر محیط اجتماعی است. ارتباطاتشناسی یک رشته دانشگاهی است که با استفاده انحصاری از روش علمی برای مطالعه پدیدههای ارتباطی، خود را از حوزه وسیع تر ارتباطات انسانی متمایز میکند. اهداف این روشهای علمی ایجاد و گسترش دانش مبتنی بر نظریه در مورد فرایندها و نتایج ارتباطات است. شاغلین در رشته ارتباطشناسی از روشهای پژوهش تجربی و قیاسی، مانند مقطعی و طولی نظرسنجی، آزمایش، فراتحلیل و تحلیل محتوا، برای آزمایش فرضیههای مشتق شده از لحاظ نظری استفاده میکنند. روابط همبستگی و علت بین متغیرهای ارتباط در این مطالعات آزمایش میشوند.
پژوهشگران ارتباطشناسی کارکردهای خاص ارتباط را بررسی میکنند. چنین کارکردهایی ممکن است شامل ارتباطات میان فردی، پردازش پیام و اقناع شود. پژوهشگر همچنین ممکن است مطالعات خود را در زمینههای مختلف، مانند ارتباطات میان فرهنگی، ارتباطات سلامت، ارتباطات میان گروهی، ارتباطات با واسطه فناوری، و ارتباطات گروهی کوچک قرار دهد. یافتههای پژوهش ارتباطشناسی را به چندین دیدگاه مختلف از علوم اجتماعی، علوم طبیعی و پزشکی پیوند میدهد.