![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/35/Cyrus_Cylinder.jpg/640px-Cyrus_Cylinder.jpg&w=640&q=50)
اتابکان فارس
From Wikipedia, the free encyclopedia
اتابکان فارس یا سَلغُریان گروهی از تُرکمانان[1][2][3] بودند که از نیمه قرن ۶ هجری (۱۲ میلادی) در زمان ضعف دولت سلجوقیان قدرت را در فارس به دست گرفتند.
اطلاعات اجمالی سلغُریاناَتابِکان فارس, پایتخت ...
سلغُریان اَتابِکان فارس | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۵۴۳ ه.ق (۱۱۴۸ م)–۶۸۶ ه.ق (۱۲۸۲ م) | |||||||||
پایتخت | شیراز | ||||||||
زبان(های) رایج | فارسی ترکی | ||||||||
دین(ها) | اسلام، سنی | ||||||||
حکومت | پادشاهی | ||||||||
اتابک | |||||||||
• ۱۱۴۸–۱۱۶۱ | سنقر بن مودود | ||||||||
• ۱۲۶۴–۱۲۸۲ | ابش خاتون | ||||||||
دوره تاریخی | قرون وسطی | ||||||||
• بنیانگذاری | ۵۴۳ ه.ق (۱۱۴۸ م) | ||||||||
• فروپاشی | ۶۸۶ ه.ق (۱۲۸۲ م) | ||||||||
|
بستن
سلغریان (۵۴۳–۶۸۶ق/۱۱۴۸–۱۲۸۷م) در فارس حکومت کردند. این خاندان به سلغر (یا سالور)[3] طایفهای از تُرکمانان (ترکان اوغوز) انتساب دارند. سلغریان در قرن پنجم هجری به همراه طغرل بیک از آسیای مرکزی به خراسان مهاجرت کردند.[4] یکی از نوادگان سلغر بنام سنقر بن مودود در سال ۵۴۳ق/۱۱۴۸م. بر فارس تسلط یافت و سلسلهای تشکیل داد که یک قرن و نیم دوام یافت. اتابک سعد تبعیت سلطان محمد خوارزمشاه را پذیرفت و دو قلعه استخر و اُشکوان را به او واگذاشت. این سلسله را عاقبت مغول از میان برداشت. سعدی معاصر ابوبکر بن سعد بودهاست.[5]