Sant'Andrea delle Fratte
From Wikipedia, the free encyclopedia
Sant'Andrea delle Fratte basilika Erromako hirigune historikoko eliza da, Colonnako rionean kokatua.[1] Eliza zaharra, XI. mendean dokumentatua, estilo barrokoan berreraiki zen Francesco Borrominiren Borrominiren diseinuarekin, 1653 eta 1658 artean (baina fatxada ez zen eraiki 1862 arte). Bere kokalekutik datorkio izena, Spagna enparantzatik gertu, hiriaren kanpoaldean, zuhaitzak eta zuhaixkak zeuden tokian eraiki zelako, eta fratte zera da, zuhaixkak euskaraz.[1]
| Sant'Andrea delle Fratte | |
|---|---|
| |
| Kokapena | |
| Herrialdea |  Italia |
| Eskualdea |  Lazio |
| Italiako hiri metropolitarra | Erromako hiri metropolitarra |
| Muga-hiri | Erroma |
| Koordenatuak | 41°54′13″N 12°29′01″E |
 | |
| Historia eta erabilera | |
| Irekiera | 1662 |
| Izenaren jatorria | Andres |
| Erlijioa | katolizismoa |
| Elizbarrutia | Erromako elizbarrutia |
| Izena | Andres |
| Arkitektura | |
| Arkitektoa | Francesco Borromini |
| Estiloa | arkitektura barrokoa |
| Ondarea | |
| Kontaktua | |
| Helbidea | via di S. Andrea delle Fratte, 1 - Roma |
| Webgune ofiziala | |
Elizak gurutze latindar formako oinplanoa du, transeptua eta abside sakonarekin. Gelak nabe bakarra du, eta bertan hiru kapera daude alde bakoitzean. Barrualdea oso apaindua dago, eta XVII. eta XVIII. mendeetako artisten lanak ditu: Francesco Cozza, Francesco Queirolo, Giovanni Battista Maini, Giuseppe Bottani, Paolo Posi, Pietro Bracci.
Transeptuaren bi aldareak Luigi Vanvitellik (ezkerreko aldarea) eta Filippo Barigionik (eskuineko aldarea) egin zituzten. Presbiterioan hainbat artistaren oihalak daude, Francesco Trevisaniren Martirio di Sant'Andrea aipagarria barne.
Elizaren alderdi nabarmenetako bat Gian Lorenzo Bernirien bi estatua monumentalak dira, Angeli con i simboli della Passione (1667-1669; aingeruak nekearen sinboloekin), Klemente IX.ak Sant'Angelo zubian kokatzeko enkargatu zituen aingeruok, baina ederregitzat jo zituzten elementu atmosferikoen eraginpean geratzeko, eta eskultoreari gordetzeko eman zitzaizkion. 1729an, Berniniren oinordekoek, oso urrun ez zegoen jauregi batean bizi zirenlarik, bi aingeruak eman zizkioten elizari, eta, hala, Barrokoko bi jenio handienen arteko borroka-eremu bihurtu zen, Borromini eta Bernini ustezko etsai estetikoak baitziren.[2]
Mirariaren Madonnaren kapera deritzona, 19. mendeko artelana da. Izan ere, Mirariaren Madonnaren santutegia ere esaten zaio eliza honi (Madonna del Miracolo), honakoagatik:, 1842ko urtarrilaren 20an, Alphonse Marie Ratisbonne judu jatorriko abokatu frantsesak (eta, gero, presbiteroak) Andre Mariaren agerpena izan omen zuen bertan.[3] Mirariak, Eliza Katolikoak ofizialki aitortua, Ratisbonne katolizismora bihurtzea eragin zuen.[4][5]
Klaustroko freskoak XVII. mendekoak dira eta San Frantzisko Paulakoaren historia kontatzen dute.
- Barnealdearen ikuspegiak
Barnealdean, aldarearen ikusmiara.
Kupularen eskortzoko ikuspegia
Kupula
Mirariaren Madonnaren kapera
Kapera apaindu bat
Absidearen ikuspegia
- Berniniren aingeruak, nekearen sinboloekin
Aingerua arantzen koroari eusten, Bernini.
Aingerua gurutzeko tituluari (INRI) eutsiz, Gianlorenzo Bernini
- Klaustroko freskoak
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
