Orientazioa, batzuetan, horizonteannorabide geografikoa kokatzeko ekintza da, batez ere ekialdea (hortik datorkio izena), iparraldea, edo baita erloju bat erabiltzearen kasuan ere orientatzeko ipar hemisferioan, hegoaldean, eta honekin, haize-arrosa toki zehatz batean erlazionatzea. Orientazioa animaliek eta gizakiek erabiltzen dute, jakina da landare askok ere hori aplikatzen dutela. Orientazioa definitzeko beste modu bat gure inguruko espazioa ezagutzeko modua da, erreferentzia gisa jarduten duten puntu ezagun batzuetan oinarrituta.
Edozein lekutan orientatzeko metodo batzuk hauek dira:
Meridianoa (ipar-hego lerroa) zehaztea egunean zehar sortutako itzala erabiliz, erloju baten laguntzarekin. Horretarako, horizontalki erloju analogiko bat jartzen da eta ordutegi-orratza une horretan eguzkia dagoen norabidearekin bat etorrarazten da: hegoaldeko norabidea (ipar hemisferioaren eremu epelean baldin bagaude) ordutegi-orratza 12ekin osatzen duen angeluaren erdikarian geratuko da. Adibide bat: erlojuan arratsaldeko 3ak badira eta orratza eguzkia dagoen lekurantz zuzentzen badugu, hegoaldea adierazten duen lerroa 3 zenbakiak 12arekin osatzen duen angeluaren erdikarian geratuko litzateke, hau da, ordu-orratzak 1: 30ean izango lukeen posizioan. Jakina, kontuan hartu behar da eguzki-orduaren eta legezko orduaren arteko aldea, hau da, udako ordutegian arratsaldeko 7etan Gasteizen bagaude, ordutegi-orratza eguzkia dagoen lekura zuzendu beharko dugu, bi ordu falta zaizkigu eta hegoaldeko norabidea 2: 30ean geratuko litzateke erloju honetan.
idez
Iparrizarraren kokapena (iparraldeko hemisferioa) edo Hegoaldeko Gurutzea konstelazioaren bidez hego hemisferioan (eta, halaber, ipar hemisferioaren intertropikal eremuan, Hegoaldeko Gurutzea ere ikus daiteke).