Montenegroko Erresumako administrazio-organo zentrala From Wikipedia, the free encyclopedia
Montenegroko Erresumako Ministroen Kontseilua (serbieraz/montenegroeraz: Министарски савет Краљевине Црне Горе; Ministarski savjet Kraljevine Crne Gore) Montenegroko Erresumako administrazio-organo zentrala zen.
Montenegroko Erresumako Ministrosn Kontseilua Montenegroko Erresumako Ministro Kontseilua | |||
---|---|---|---|
Datuak | |||
Izen ofiziala | Министарски савјет Краљевине Црне Горe Ministarski savjet Kraljevine Crne Gore | ||
Mota | Kontseilu | ||
Herrialdea | Montenegroko Printzerria Montenegroko Printzerria | ||
Kide kopurua | 7 | ||
Erabilitako hizkuntza | Serbiera | ||
Sorrera | 1905eko abenduaren 6 (juliotar egutegi) 1905eko abenduaren 19 (egutegi gregoriano) | ||
Sorlekua | Cetinje | ||
Ordezkatzen du | Montenegroko Printzerriko Estatu Kontseilua | ||
Desagerpena | 1916ko urtarrilaren 16 |
1879an Cetinjen ezarritako Estatu Kontseilua izan zen gobernu printzearen zeregina zuen Ministro Kontseiluaren aurrekoa.
1916rako, Ministro Kontseiluko zortzi presidente zeuden, eta guztira 14 gobernu osatu ziren. 1879tik 1905era Estatu Kontseiluko presidentea Božo Petrović voivoda izan zen etengabe. Nikolas-eko Konstituzioa (1905) aldarrikatu ondoren, Lazar Mijušković Ministroen Kontseiluko lehen presidentea izan zen.
Lazar Mijušković (1905—1906) ondoren, hauek izan ziren presidenteak: Marko Radulović (1906—1907), Andrija Radović (1907), Lazar Tomanović doktorea (1907—1910[1]; 1910-1912[2]), Mitar Martinović jenerala (1912—1913) eta Janko Vukotić jenerala (1913— 1915).
Lazar Mijušković (1915-1916) herrialdeko azken Ministro Kontseiluko buru izan zen berriro. 1916. urtearen hasieran, Nikolas I.a, Montenegroko erregeak, herrialdea utzi zuen Lehen Mundu Gerran inbasio militarraren ostean eta Frantziara erbesteratu zen.
Nikolas Konstituzioaren (1905) arabera, Ministroen Kontseilua funtzio publikoaren buru eta printze jaunaren menpe zegoen zuzenean. Ministroen Kontseilua estatuko administrazioko zenbait lanbidetarako izendatutako ministroek osatzen zuten. Printzeak ministro guztiak izendatu eta kargutik kendu zituen. Ministroetako bat printzeak izendatu zuen Ministroen Kontseiluko presidente. 1914an, zazpi ministro zeuden:
Ministroak printzearen eta Batzar Nazionalaren egintza ofizialen erantzuleak ziren. Ministroari leporatzeko eskubidea zuten:
Ministroa salatzeko proposamena idatziz aurkeztu behar zen eta salaketa puntu guztiak jasota. Salaketa printzeak egin zuenean, Ministroen Kontseiluko presidenteak sinatuko zuen. Inpugnazio proposamena Batzar Nazionalaren erditik iritsi zenean, gutxienez diputatuen heren batek sinatu behar zuen. Akusazioko puntuetako bat ere ez bazuen onartu bertaratutako diputatuen bi herenek, salaketaren proposamena baztertu egin zen. Batzar Nazionalak akusazioetarako tarterik badagoela erabakitzen badu, auzia ikerketa batzordera eramaten da Estatuko Auzitegian auzia jar dezan.
Salatutako ministroa Estatuko Kontseiluko kideek eta Auzitegi Nagusiko kideek osatutako Estatuko Auzitegiak epaitu zuen. Asanblea Nazionaleko presidenteak dado bat erabili zuen Estatuko Kontseiluko kide guztien artean hiru kide zehazteko, baita Auzitegi Nagusiko kide guztien artean hiru kide ere. Horrela hautatutako sei pertsonek Estatuko Auzitegia osatu zuten.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.