Maria Mercè Marçal
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Maria Mercè Marçal i Serra (Ivars d'Urgell, Lleida, 1952ko azaroaren 13a - Bartzelona, 1998ko uztailaren 5a) poeta, irakasle, idazle eta itzultzaile katalana izan zen. Idazlanetan, Maria-Mercè Marçal gaitzizena erabili zuen. Aktibista feminista, politiko eta kulturala izan zen.[1]
| Maria Mercè Marçal | |
|---|---|
.jpg) | |
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Maria Mercè Marçal i Serra |
| Jaiotza | Bartzelona, 1952ko azaroaren 13a |
| Herrialdea |  Katalunia |
| Heriotza | Bartzelona, 1998ko uztailaren 5a (45 urte) |
| Hobiratze lekua | Ivars d'Urgell |
| Heriotza modua | berezko heriotza: metastatic breast cancer (en)  |
| Familia | |
| Ezkontidea(k) | Ramon Balasch i Pinyol (1972 - 1976) |
| Bikotekidea(k) | ikusi
|
| Seme-alabak | ikusi
|
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Bartzelonako Unibertsitatea |
| Hizkuntzak | katalana gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | hizkuntzalaria, poeta, idazlea eta itzultzailea |
| Jasotako sariak | ikusi
|
| Sinesmenak eta ideologia | |
| Alderdi politikoa |  Socialist Party of National Liberation (en) |
   | |
Haurtzaroa Ivars d'Urgellen (El Pla d'Urgell, Lleida) igaro zuen, eta hangotzat zeukan bere burua.1969an Bartzelonara joan zen bizitzera, unibertsitatean hasteko. Filologia Klasikoan lizentziatu zen, eta, gerora, Hizkuntza eta Literatura Katalana ikasgaiko irakaslea izan zen hainbat institututan. 1972an Ramón Pinyol Balasch poetarekin ezkondu zen, eta 1976an banatu egin ziren. 1980an alaba bat izan zuen, eta berak bakarrik haztea erabaki zuen. Alabari hainbat poema eskaini zizkion; besteak beste, Triar.
1982an Sal oberta, recull argitaratu zuen; lan horretan, haurdunaldia eta alabaren jaiotza poetikoki landu zituen. 1982an ere, A terra de Mai poema-bilduma laburra argitaratu zuen (izenburuan Mai Cobos bikotekidea aipatuz), eta emakumeen arteko maitasuna islatu zuen, ordura arte literatura katalanean inoiz jorratu gabeko gaia. Feminista, lesbiana, abertzalea eta marxista zen, eta horrek eragin nabarmena izan zuen bere obran.[2] 1985ean La germana, l'estrangera argitaratu zuen. Hil aurretik argitaratu zuen azken liburua Desglaç izan zen, eta lan horretan aitaren heriotzaz hitz egin zuen.
1980ko hamarkadan hainbat idazle eta poeta aztertu eta itzuli zituen katalanera (Colette, Marguerite Yourcenar, Anna Akhmatova, Marina Tsvetaieva)[2], eta bere bibliografiako nobela bakarra idatzi zuen, La passió segons Renée Vivien; 1993an argitaratu zuen, eta hainbat sari jaso zituen. 1993an minbizia diagnostikatu zioten, eta azken urteak Raó del cos idazten eman zituen; 2000. urtean argitaratu zen, bera hil ondoren. 1998an hil zen, 45 urterekin. Hil ondoren, bere poesiaren bi antologia argitaratu dira, baita prosa autobiografikoa jasotzen duen liburu bat ere, Sota el signe del drac (2004), Mercè Ibarz-ek editatua.
Idazlea eta itzultzailea izateaz gain, hainbat kultura-ekimenetako partaide eta sustatzailea ere izan zen. Llobres del Mall argitaletxearen sortzaileetako bat izan zen, eta Kataluniako PEN Club-aren sorrera bultzatu zuen. Feminismotik, lan handia egin zuen emakume idazleak ahalduntzeko eta gizarteak emakumeak aintzakotzat hartzeko.[2]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
