Substantziez mintzatuz, urarekiko afinitaterik ez duena edo ura aldaratzen duena From Wikipedia, the free encyclopedia
Substantzia bat hidrofoboa da (grezieratik, υδρο, hydro = ura, eta Φόϐος,, phobos = beldurra), propietate fisiko gisa urarekiko afinitaterik ez duenean edo ura aldarazten duenean.[1] Molekula hidrofoboak ez-polarrak izateko joera dute, eta, beraz, nahiago dituzte disolbatzaile neutroak edo ez-polarrak. Uretako molekula hidrofobikoak elkartu egiten dira maiz, eta onddoen antzeko mikelioak eratzen dituzte. Gainazal hidrofobikoetako urak ukipen-angelu handia du. Molekula hidrofobikoen adibideak dira, besteak beste, alkanoak, olioak eta koipeak. Material hidrofoboak olioa eta bestelako koipeak ateratzeko, koipe-isuriak kontrolatzeko eta konposatu polarrik gabeko konposatuak ateratzeko bereizketa kimikoko prozesuak egiteko erabiltzen dira. Hidrofobikoa eta lipofilikoa antzera erabiltzen dira (koipea gustatzen zaio); hala ere, bi terminoak ez dira sinonimoak. Substantzia hidrofobikoak, eskuarki, lipofilikoak izaten dira; baina badira salbuespenak, esaterako, silikonak eta fluorokarboniak.
Termodinamikaren arabera, materia energia-egoera baxuan egon nahi da, eta loturek energia kimikoa murrizten dute. Ura elektrikoki polarizatuta dago, eta hidrogeno-loturak sortzen ditu barruan, eta horrek bere propietate bereziak ematen dizkio. Baina hidrofoboak elektrikoki polarizatuta ez daudenez eta, gainera, hidrogeno-loturak sortzeko gai ez direnez, urak aldaratu egiten ditu hidrofoboak, eta elkarrekin lotu. Horrek eragiten du interakzio hidrofoboa.[2] Horrela, bi fase nahastezinak (hidrofoboaren kontrako hidrofiloa) aldatu egingo dira eta fasearteko azalera minimoa izango da. Efektu hori fase-bereizketa deritzon fenomenoan ikus daiteke.
Loto-landareen hostoen gisako gainazalak oso zailak dira bustitzen. Tanta ultrapasoen ukipen-angelua 150°-koa da, eta transbordo-angelua 10°-tik beherakoa.[3]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.