From Wikipedia, the free encyclopedia
Errebote-bonba (ingelesez bouncing bombs) Barnes Wallis ingeniari ingelesak Bigarren Mundu Gerran diseinatutako bonbak ziren, ur azalean errebotatzeko, eta horrek antitorpedoen defentsarako babestutako itsas helburuak lortzea ahalbidetzen zuen. 1943ko maiatzean, Ruhr ibarreko industria-instalazioen aurkako aireko erasoan, bertsio aldatua erabili zen ibarreko presak suntsitzeko, eta hori ezinezkoa zen ohiko bonben bidez uraren moteltze efektuaren ondorioz eta egituren tamainarengatik.
| Errebote-bonba | |
|---|---|
 | |
| Mota | depth charge (en)  eta aireko bonba |
| Jatorrizko herrialdea |  Erresuma Batua |
| Zerbitzua | |
| Hasiera | 43 |
| Amaiera | 1945 |
| Gatazka | Bigarren Mundu Gerra |
| Erabiltzailea | Royal Air Force |
| Produkzioa | |
| Diseinatzailea | Barnes Wallis |
| Fabrikatzailea | Vickers-Armstrongs (en) |
| Kopurua | 120 |
| Zehaztasunak | |
| Masa | 4.195 kg |
| Luzera | 152 cm |
| Zabalera | 127 cm |
Azken diseinuan, errebote-bonbek zilindro itxura zuten; jaurti aurretik, motor batek bere luzerako ardatzean birarazten zituen; horrela, ura jotzen zutenean, torpedoen aurkako sareetatik errebotatzen zuten. Helburura iristean, hondoratu egiten ziren, eta, espoleta hidrostatikoaren sistema bati esker, helburuaren oinarrian lehertzen ziren.
Datuak: Q583515
Multimedia: Bouncing bombs / Q583515Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
