From Wikipedia, the free encyclopedia
Datu-transmisioa, transmisio digitala edo komunikazio digitala datuen transferentzia fisikoa (biten fluxu digitala) da,[1] puntutik punturako edo puntutik puntu anitzetarako komunikazio kanal baten bitartez gauzatzen dena. Kanal mota horien adibideak dira pare txirikordatua, zuntz optikoa, haririk gabeko komunikazioak eta datuen biltegiratze baliabideak. Datuen adierazpena seinale-elektromagnetikoen, tentsio elektrikoko seinaleen, uhin-radioelektrikoen, mikrouhinen edo seinale-infragorrien bidez egiten da.
Datu-transmisioa gauzatzeko, komunikazio-sistema baten beharra dago. Komunikazio-sistema baten gutxieneko osagaiak informazio-iturria, transmisorea, transmisio-sistema, hargailua eta hartzailea dira.[2]
Osagaien funtzioak:
Datu-transmisioan bi modu agertzen dira: transmisio analogikoa eta transmisio digitala.[2]
Transmisio analogikoan seinale analogikoak erabiltzen dira. Seinale analogikoak jarraituak dira eta une bakoitzeko seinalearen balore posibleak infinituak dira.
Transmisio digitalean seinale digitalak erabiltzen dira. Seinale digitalak bat-batean aldatzen dira eta une bateko balore posibleak multzo finitu batean daude definituta.
Transmisio-sekuentziaren arabera hiru transmisio mota definitzen dira: simplex, half-duplex eta full-duplex.[2]
Terminalen arteko elkarrizketek bitak baliatzen dituzte. Bitak transmititzeko bi modu desberdintzen dira: serieko transmisioa eta paraleloko transmisioa.[2]
Telekomunikazioen arloan, serieko transmisioan bitak banaka bidaltzen dira kanal bakarretik. Bita jasotzen denean, informazio osoa berreraikitzen da. Distantzia luzeetan erabilitako modua da, kable bakarra erabiltzen denez baliabide aurrezpena baitakar.
Bestalde, paraleloko transmisioan datu bakoitzaren bitak batera igortzen dira. Transmisioa gauzatu ahal izateko, oinarrizko datuaren bit kopuruaren kanal kopuru bera behar da. Distantzia laburreko transmisioetan erabiltzen da, kostu handia daukalako eta kanalen arteko interakzio elektromagnetikoak distantzia luzeetan eragozpenak sor ditzakelako.
Bi terminalen arteko komunikazioa egokia izan dadin, beharrezkoa da biek oinarri-denbora berdina izatea. Sinkronismoa hiru mailatan egin behar da: bit-sinkronismoa, karaktere-sinkronismoa (edo bloke-sinkronismoa) eta mezu-sinkronismoa.[2]
Sinkronismo sinkronoan igorle eta hartzaileek erloju seinale berbera erabiltzen dute. Igorleak, informazioaz gain, erloju seinale bat bidali behar du sinkronizazioa ahalbidetzeko. Bi aukera daude erloju seinalea bidaltzeko:
Sinkronismo asinkronoan igorle eta hartzaileek maiztasun bereko erloju independenteak baliatzen dituzte. Sinkronizazio prozesua garatzeko informazioaren barne doazen bit bereziak erabiltzen dira: hasiera-bita, amaiera-bita eta parekotasun-bitak.[3]
Bi konexio-mota nagusi daude: puntutik punturako transmisioa eta puntutik puntu anitzetarako transmisioa.[2]
Puntutik punturako konfigurazioan, transmititzen den informazioak jatorri eta helburu bakarrak ditu. Bi terminalen arteko zirkuitua beti dago prest informazioa bidali eta jasotzeko.
Puntutik puntu anitzetarako konfigurazioan zirkuitu bakoitzak beste zirkuitu askorekin komunikatu behar da. Kanala partekatu egiten denez, beharrezkoa da protokolo bat informazioa noiz eta nola bidaltzen den zehazteko, eta informazioa jasotzeko behar den itxaron denbora definitzeko.
Datu-transmisioaren esparruan, protokolo arkitektura deskribatzeko OSI Erreferentzia Eredua[2][4][5] jarraitu ohi da:
Prozesatzeko unitate zentrala (CPU) eta kanpoko elementuen arteko informazio trukaketa periferikoen bidez egiten da. Periferikoak sarrerakoak (sagua, teklatua), irteerakoak (monitorea, inprimagailua) edo sarrera-irteerakoak (diskoak) izan daitezke.[2]
Periferikoen eta CPUaren arteko informazio trukaketa egiteko bi portu nagusi daude, serie-portua eta paralelo-portua.
CPUak paralelo formatuan lan egiten duenez, beharrezkoa da serieko transmisioa ahalbidetzeko interfazea.
Interfaze ezagunenak:
Interfaze ezagunenak:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.