molekula ziklikoen propietate kimiko bat, zeinaren bidez zikloko lotura asegabeen, elektroi-bikote bakartien eta orbital hutsen deslokalizazioak egonkortasun handia ematen dion molekulari From Wikipedia, the free encyclopedia
Aromatikotasuna da molekula ziklikoen propietate kimiko bat, zeinaren bidez zikloko lotura asegabeen, elektroi-bikote bakartien eta orbital hutsen deslokalizazioak egonkortasun handia ematen dion molekulari[1].
Historikoki aromatikotasunaren definizioa aldatuz joan da.
Horren arabera, honako hauek dira konposatu aromatiko izateko bete behar dituzten baldintzak:
Hückel-en arauaren arabera π elektroien kopurua 4n bada, orduan ziklo hori antiaromatikoa da. Horregatik ziklobutadienoa antiaromatikotzat jotzen da; deslokalizatutako elektroi-kopurua 4 da.
Bestetik, ez-aromatiko esaten zaie lauak ez diren konposatuei eta konjugazio maximoa ez duten zikloei[2].
Konposatu aromatikoek egonkortasun kimiko handia dute, konparatzen badira antzeko molekula ez-aromatikoekin. Konposatu aromatikoek ordezkapen aromatiko elektroizaleak eta ordezkapen aromatiko nukleozaleak izaten dituzte, baina adizio elektroizalerik ez zeina ohikoa den karborno-karbono lotura bikoitza duten konposatuetan[2].
Bentzenoaren deribatuak normalean aromatikoak izaten dira, adibidez: toluenoa eta xilenoak. Pirrolaren, furanoaren eta piridinaren moduko konposatu heteroziklikoak eta antrazeno edo fenantrenoaren moduko konposatu poliziklikoak ere aromatikoak dira.
Halaber, biziarentzat inportanteak diren konposatu anitz aromatikoak dira hala nola DNAren base organikoak, klorofila eta hemoglobina.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.