From Wikipedia, the free encyclopedia
Termodinamikan, prozesu adiabatikoa edo eraldatze adiabatikoa sistema termodinamikoaren eta ingurunearen artean beroaren transferentziarik gabe gertatzen den hura da, eta beraz, bero konstantean garatzen dena [1]. Prozesu isotermikoan ez bezala, non sistemaren aldaketa ematen den baina tenperatura konstante mantentzen den, energia lan gisa baino ez da transmititzen [2]. Hauek ez dira sistema isolatu batekin nahastu behar, non energia - eta materia - ezin den ingurunearekin trukatu[3]. Prozesu adiabatikoa itzulgarria denean, prozesu isoentropiko moduan ezagutzen da[4]. Prozesu adiabatikoaren gaia uhinekin erlazionatzen bada, kontuan hartu behar da prozesu edo izaera adiabatikoa luzetarako uhinetan baino ez dela gertatzen[5].
Prozesu adiabatikoa termodinamikaren lehenengo legea azaltzen duen teoria babesten du, termodinamikaren kontzeptu giltzarri gisa[6][7].
Beroketa eta hozte adiabatikoa gas baten presioa aldatzearen ondorioz gertatzen diren prozesuak dira, bolumen- eta tenperatura-aldaketak eraginez. Izan ere, termodinamikaren lehenengo legearen arabera[6],
non, U = barne-energia
Q = Beroa
W = lana.
Prozesu adiabatikoetan kanpoko berorik ez izanda (Q = 0), sistemaren edozein lan barne-energiaren bitartez burutu beharko da. Sistema baten lana hurrengo ekuazioaren bitartez defini daiteke:
non, P = Presioa
V = Bolumena.
Beraz, gas baten konpresioak beroketa adiabatikoa sortzen du, hedapenak hozte adiabatikoa erakartzen duen bitartean.
Egoera-aldagaien balio berriak gas idealen legea erabiliz kuantifika daitezke. Ildo horretan, Joule-k hedapen librean gas perfektu baten barne-energia bolumenarekiko edo presioarekiko independentea zela ondorioztatu zuen, tenperaturarekiko menpekotasuna soilik erakutsiz[8]. Gas idealetara aplikatuz, lortzen diren ekuazioak ondorengoak dira[9]:
Termodinamikako lehenengo ekuaziotik abaiatuta:
non, n = mol kopurua
= Bero-ahalmena bolumen konstantean
Gas idealetan betetzen diren ekuazioei dagokionez,
non, R = gasen konstantea
non, = Bero-ahalmena presio konstantean, n-ren menpe
non, = indize adiabatikoa
Beraz,
Termodinamikako lehenengo legean ordezkatuz, →
Lortzen den ekuazioa integratuz,
Gas idealen ekuazioa erabiliz presio/bolumen erlazioa lor daiteke:
→ →
Kurba adiabatikoak (edo adiabatoak) diagrama bateko entropia konstanteko kurba bat da. Kurba adiabatikoen P-V diagramaren ezaugarri nagusiak ondorengoak dira[10][11]:
Adiabatikoak eta isotermak bereizita marrazten badira entropian eta tenperaturan aldaketa erregularrak eginez, orduan, ardatzetatik urrundu ahala (ipar-ekialderantz), badirudi isotermen dentsitatea konstante mantentzen dela, baina adiabatikoen dentsitatea txikiagotu egiten da. Salbuespena zero absolututik oso gertu dago, non adiabatikoen dentsitatea bortizki erortzen den eta oso arraroak bihurtzen diren.
Propietate hauek gas idealen portaera klasikotik irakur daitezke, PV txikia (tenperatura baxua) bihurtzen den eremuan izan ezik, non efektu kuantikoak garrantzitsu bihurtzen diren.
Ohikoa da pzozesu bat adiabatikoa dela suposatzea sistema baten jokabidearen hasierako hurbilketa kalkulatzeko. Izan ere, prozesu askotan aldaketa hain azkar gertatzen den, zeren bero transferentzia emateko denborarik ez dagoela suposatzen den. Adibidez, soinuaren hedapena gas baten barnean ematen denean, beroa ingurunera transmititzeko denborarik ez dago, Laplace-n arabera, eta beraz, soinuaren hedapena garraioa prozesu adiabatikoa da[12]. Beste adibide bat sugar tenperatura adiabatikoan aurki daiteke. Honetan hurbilpen adiabatikoa erabiltzen da sugarraren goiko tenperatura muga determinatzeko, konbustioan berorik galtzen ez dela onartuz[13].
Berotze adiabatikoa Lurraren atmosferan beha daiteke, aire-masa jaisten denean (haize katabatikoa, adibidez, Foehn haizea) aire-masaren presioa handitzen da. Presioa handitzearen ondorioz, aire "puska"-ren bolumena jaitsi egiten da, eta haren tenperatura handitu egiten da konpresio lana egin ahala. Hala, barne-energia handitu egiten da, eta, ondorioz, aire-masa horren tenperatura igo egiten da, nahiz eta berorik ez trukatu[14]. Era berean, aire puska gorantz badoa, presio gutxiagoko gune batera joango da, prozesuan zehar bolumena handituz barruan duen presioa inguruko airearen presioaren maila berera heldu arte. Airea hedatzeak lana eskatzen duenez, energia aire puskatik ateratzen den berotik hartzen da, airearen tenperatura murriztuz ingurunearekin berorik trukatu gabe[15].
Nola edo hala, bi igoera-jaitsiera adiabatiko mota ezberdintzen dira, ur lurrunarenegoeraren aldaketaren arabera. Honek tenperatura aldaketa (gradiente adibatiko moduan ezagutzen dena) sakonagoa edo leunagoa izatea eragiten du[15].
Hozte adiabatikoak hezetasuna edo gazitasuna kondentsatzen du, lurzatia asetuz, eta beraz, soberakina kentzeko beharra sortzen da. Bertan, prozesua prozesu pseudoadiabatikoa bihurtzen da, non kondentsatzen den ura edo gatz likidoa, idealizatutako bat-bateko prezipitazio bidezko prestakuntzan deuseztatzen dela suposatzen den. Prozesu pseudoadiabatikoa hedapenerako bakarrik definitzen da, lurzati konprimitu bat berotu eta subsaturatuta mantentzen delako[16].
Magma handipenean prozesu adiabatikoak identifika daitezke ere, non erupzioa baino lehen hozte adiabatikoa ematen den. Hau bereziki nabarmena da sakonera handiko handipen azkarretan, kimberlitoak kasu[17].
Adiabatiko terminoa grekozko "ἀδιάβατος" terminoaren anglizaziotik dator, Xenofontek erabilita eta "ezin da" esan nahi duena. Esanahi termodinamikoarekin Rankinek (1866) erabili zuen[21], ondoren Maxwell-ek hartu zuena[22]. Jatorri etimologikoa energia bero gisa transferitzeko eta horman zehar materia transferitzeko ezintasunari dagokio.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.