Marion Dönhoff

Marion Dönhoff
	; Irudi gehiago
; Die Zeit (en) editore
; Die Zeit (en) erredaktoreburu
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Marion Hedda Ilse Gräfin Dönhoff
Jaiotza	Friedrichstein Castle (en) , 1909ko abenduaren 2a
Herrialdea	Alemania
Heriotza	Castle Crottorf (en) , 2002ko martxoaren 11 (92 urte)
Hobiratze lekua	Renania-Palatinatua
Familia
Aita	August von Dönhoff
Haurrideak	ikusi Heinrich Graf Dönhoff (en) ;
Familia	ikusi Heinrich von Lehndorff-Steinort (izter-lehengusu);
Leinua	House of Dönhoff (en)
Hezkuntza
Heziketa	Johann Wolfgang Goethe-Frankfurt am Maingo Unibertsitatea ; Basileako Unibertsitatea
Tesi zuzendaria	Edgar Salin (en)
Hizkuntzak	alemana
Jarduerak
Jarduerak	kazetaria, Erresistentziaren kidea, erredaktoreburua eta iritzi-kazetaria
Enplegatzailea(k)	Die Zeit (en)
Jasotako sariak	ikusi Peace Prize of the German Publishers' and Booksellers' Association (1971ko urriaren 17a) ; Four Freedoms Award – Freedom of Speech ; Grand Cross of the Order of Merit of the Republic of Poland ; Reinhold Maier Medal (1996) ; honorary doctorate from Columbia University ; Theodor Heuss Award (1966) ; honorary doctor of the University of Birmingham ; Heinrich Heine Prize (1987) ; Erich-Kästner award (1996) ; Bruno-Kreisky Award for a political book (1999) ; [[]] (1999) ; Brückepreis ; Joseph E. Drexel award (1964) ; Johann-Heinrich-Merck-Ehrung (1995) ;
Kidetza	Atlantik-Brücke (en) ; Arteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia; German Council on Foreign Relations (en) ; Freie Akademie der Künste Hamburg (en) ; PEN Centre Germany (en) ; Deutsches Polen-Institut (en) ; Zonta International (en)

Marion Hedda Ilse, von Dönhoff kondesa (Ekialdeko Prusia, 1909ko abenduaren 2a – Alemania, 2002ko martxoaren 11)^[1] Hitlerren Nazionalsozialismoaren aurkako erresistentzian parte hartu zuen kazetari eta idazle alemaniarra izan zen, Helmuth James, von Moltke kondea, Peter Yorck von Wartenburg eta Claus Schenk, conde von Stauffenberg kondearekin batera. Gerra ostean, Alemaniako kazetari eta intelektual nagusietako bat izan zen.^[2]^[3]^[4]^[5]^[6]

Datu azkarrak Bizitza, Jaiotzako izen-deiturak ...

Itxi

Dönhoff Ekialdeko Prusiako Friedrichstein gazteluko antzinako familia aristokratiko batean jaio zen 1909an. Dönhoffen aita August Karl von Dönhoff kondea izan zen, diplomatikoa eta Prusiako Goi Ganberako eta Alemaniako Parlamentuko kidea. Diplomatiko gisa, Washington Hirian bizi izan zen. Denbora batez, Carl Schurz senatariaren lagun hurbila izan zen. Dönhoffek bere memorietan idatzi zuenez, bere aita Indiako gerren azken pasarteetako batean sartuta egon zen, Rio Blancoko Gerran. Bere ama Maria izan zen, von Dönhoff kondesa, jaiotzaz Von Lepel (1869-1940).

Bere gaztaroan Ekonomia ikasi zuen Frankfurten, non nazionalsozialisten jarraitzaileek "kondesa gorria" deitu zioten bere erronkarengatik, 1933an boterera iritsi zirenean. Handik gutxira, Alemania utzi eta Basileara (Suitza) joan zen doktoretza egitera.

1938an, Ekialdeko Prusiako Quittainen (Kwitajny) herriko familia-egoitzara itzuli zen, eta erresistentzia mugimenduarekin bat egin zuen. Hori zela eta, Gestapok galdeketa egin zion, 1944an Hitlerren aurkako hilketa saiakera batek huts egin ostean. Erresistentziako kide ekintzaile asko exekutatu bazituzten ere, Marion Dönhoff aske utzi zuten. Ekialdeko Prusian kontrola hartu behar zuen gobernuaren antolaketa ezkutuan garatzen lagunduko zuen arren, behin erresistentziak Hitler boteretik kentzea lortu zuenean, bere izena ez da aurkitu naziek konfiskatutako dokumentuetan. Apaltasunarengatik ez zuen bere burua sartu nahi izango, eta apaltasun horrek salbatu zion bizitza.

1945eko urtarrilean, tropa sobietarrek eskualdea inguratu zutenean, Dönhoffek zazpi astez zaldiz bidaiatuz ihes egin zuen Hamburgora heldu baino lehen. Berak 1962ko saiakera liburu batean kontatu zuen bere bidaia, gero Errusia (Kaliningradoko Oblast) eta Polonia (Warmia eta Mazuria) diren horretan bere aberria gogoratuz. Hazi zen eskualdearekiko atxikimendu emozional sakona izan arren, Bigarren Mundu Gerraren ondoren sortu zen Alemania eta Polonia arteko mugaren xedeari laguntzen lehen figura publikoetako bat izan zen.

1946an, Dönhoff Die Zeit astekari intelektualean sartu zen, editore politiko modura. Geroago, 1955ean zuzendariorde buru izendatu zuten, 1968an editore buru eta 1972an editore. 1987an Düsseldorfeko Heinrich Heine Saria eman zioten, eta 1971. urtean Alemaniako Liburu Merkataritzaren Bakearen Saria.

Hil zen unean, 2002ko martxoaren 11n, 92 urte zituela, Dönhoff eragin handiko egunkariaren koeditorea zen, eta jakinduriaren, tolerantziaren eta moraltasunaren ahotsa. Hogei liburu baino gehiago idatzi zituen, tartean Alemaniako analisi politiko eta historikoak, baita AEBko atzerri politikari buruzko iruzkinak ere. AEB Nazioarteko beste sari askoren artean, Dönhoff Columbiako Unibertsitateak eta Georgetowneko Unibertsitateak Honoris Causa doktore izendatu zuten.

2009ko azaroaren 12an, Deutsche Post-ek Marion Gräfin Dönhoffen (Gräfin hitzak kondesa esan nahi du) jaiotzaren ehun urteak oroitzeko zigilu bat jarri zuen zirkulazioan.

Entstehung und Bewirtschaftung eines ostdeutschen Großbetriebes. Die Friedrichstein-Güter von der Ordenszeit bis zur Bauernbefreiung
In Memoriam 20. Juli 1944. Den Freunden zum Gedächtnis. Privada druck Hamburg 1945
Namen die keiner mehr nennt. Ostpreußen – Menschen und Geschichten (1962); Neuausgabe Namen, die keiner mehr nennt. Ostpreußen – Menschen und Geschichten. Rowohlt, Reinbek 2009, ISBN 978-3-499-62477-3
Die Bundesrepublik in der Ära Adenauer. Kritik und Perspektiven (=rowohlts deutsche enzyklopädie), Rowohlt, Reinbek 1963
Deutsche Außenpolitik von Adenauer bis Brandt. (1970) Hoffmann und Campe, Hamburg 1982, ISBN 3-8032-0142-X
Menschen, die wissen, worum es geht. Politische Schicksale 1916–1976. Hoffmann und Campe, Hamburg (1976), ISBN 978-3-45-01552-2
Von gestern nach übermorgen (1981) Albrecht Knaus, München 1996, ISBN 978-3-8135-6689-5
Amerikanische Wechselbäder. Beobachtungen und Kommentare aus vier Jahrzehnten. Deutsche Verlags Anstalt, München 1983, ISBN 3-421-06165-3
Weit ist der Weg nach Osten. Deutsche Verlags-Anstalt, München 1985, ISBN 978-3-421-06204-8
Reise in ein fernes Land: Bericht über Kultur, Wirtschaft und Politik in der DDR. Nannen, Hamburg 1964
Preußen. Maß und Maßlosigkeit. (1987) btb, München 2002, ISBN 3-442-75517-4
Kindheit in Donostialdea. (1988) btb, München 1998, ISBN 3-442-72265-9
Gestalten unserer Zeit: Politische Portraits (1990) Goldmann, München 2000, ISBN 978-3-442-12358-2
Versöhnung: Polen und Deutsche. Die schwierige Versöhnung. Betrachtungen aus drei Jahrzehnten. (1991) Goldmann. München 1998, ISBN 3-442-12405-0.
Weil das Land sich ändern muß. Manifest I. Rowohlt, Reinbek, 1992, ISBN 3-442-12405-0 .
Weil das Land Versöhnung braucht. Manifest II. 1. Rowohlt, Reinbek 1992, ISBN 978-3-498-01293-9 .
Im Wartesaal der Geschichte. Vom Kalten Krieg zur Wiedervereinigung. Deutsche Verlags Anstalt München 1993, ISBN 3-421-06645-0.
Um der Ehre Willen. Erinnerungen an die Freunde vom 20. Uztaila Siedler, Berlin 1994, ISBN 3-88680-532-8
Kapitalismus Zivilisiert. Grenzen der Freiheit. (1997) Droemer Knaur, München 1999, ISBN 3-426-60907-X
Der Effendi wünscht zu beten. Reisen in die vergangene Fremde. Siedler, Berlin 1998, ISBN 3-88680-647-2.
Menschenrecht und Bürgersinn (1999) Droemer Knaur, München 2002, ISBN 3-426-77517-4.
Macht und Moral. Was wird aus der Gesellschaft? Kiepenheuer & Witsch, Köln 2000, ISBN 3-462-02941-X.
Deutschland, deine Kanzler. Die Geschichte der Bundesrepublik 1949–1999 (1999) – ISBN 3-442-75559-X.
Vier Jahrzehnte politischer Begegnungen. Orbis, München 2001, ISBN 3-572-01240-6.
Was mir wichtig war. Letzte Aufzeichnungen und Gespräche. Siedler, Berlin 2002, ISBN 3-88680-784-3.
Ritt durch Masuren, aufgeschrieben 1941, mit Fotos von Dietrich Weldt, Rautenberg. Troisdorf 2002, ISBN 3-8003-3036-9
Ein wenig betrübt Ihre Marion. Marion Gräfin Dönhoff und Gerd Bucerius. Ein Briefwechsel aus fünf Jahrzehnten Siedler, Berlin 2003, ISBN 3-88680-798-3.
Reisebilder. Fotografien und Texte aus vier Jahrzehnten, Hoffmann und Campe, Hamburg 2004, ISBN 978-3-455-09459-6.

1987an Düsseldorfeko Heinrich Heine Saria.
1971. urtean Alemaniako Liburu Merkataritzaren Bakearen Saria.
AEBko Columbiako Unibertsitateak eta Georgetowneko Unibertsitateak Honoris Causa doktore.
2009ko azaroaren 12an, Deutsche Post-ek Marion Gräfin Dönhoffen jaiotzaren ehun urteak oroitzeko zigilu bat.

[1]
(Thailandieraz) hmong.wiki. «Marion Dönhoff BiografíayObras publicadas» hmong.es (Noiz kontsultatua: 2024-07-23).
[2]
(Gaztelaniaz) «La periodista y aristócrata alemana Marion Dönhoff cumpliría 100 años – DW – 02/12/2009» dw.com (Noiz kontsultatua: 2024-07-23).
[3]
(Gaztelaniaz) «Fallece a los 92 años la gran dama del periodismo alemán Marion Doenhoff» La Vanguardia 2002-03-11 (Noiz kontsultatua: 2024-07-23).
[4]
(Gaztelaniaz) Krauthausen, Ciro. (2002-03-12). «Marion Dönhoff, editora de 'Die Zeit'» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2024-07-23).
[5]
(Ingelesez) Saxon, Wolfgang. (2002-03-12). «Marion Countess Dönhoff, 92, a Leading Journalist Who Opposed Hitler» The New York Times ISSN 0362-4331. (Noiz kontsultatua: 2024-07-23).
[6]
(Ingelesez) von Fircks, Enno. (2024-03). «Exploring the depth of Marion Dönhoff’s psyche: A Cultural Psychogram» Culture & Psychology 30 (1): 70–94. doi:10.1177/1354067X231154004. ISSN 1354-067X. (Noiz kontsultatua: 2024-07-23).

Die Gräfin. Marion Dönhoff. Eine Biographie|Ort=Reinbek|Verlag=Rowohlt|Jahr=2008|ISBN=politik3-498-02984-5}; als Taschenbuch Reinbek 2009: ISBN 978-3-499-62115-4
Haug von Kuenheim, Marion Dönhoff|Ort=Reinbek|Verlag=Rowohlt|Jahr=1999|ISBN=3-499-50625-4}
Marion Dönhoff. Ein widerständiges Leben|Ort=München|Verlag=Droemer Knaur|Jahr=1997|ISBN=3-426-77302-Kiepenheuer & Witsch, Köln 2008, ISBN ISBN 978-3-462-04056-2
Marion Gräfin Dönhoff. Ein Leben in Briefen. Hoffmann und Campe, Hamburg 2009, ISBN 978-3-455-50118-6
Ulrich Schlie: Marion Gräfin Dönhoff und Carl Jackob Burckhardt: Mehr als ich Dir jemals werde erzählen können“. Ein Briefwechsel. Hoffmann und Campe, Hamburg 2008, ISBN 978-3-455-50040-0(Maila: 45-50040-0)
Die Welt ist so, wie man sie sieht.“ Erinnerungen an Marion Dönhoff|Ort=München|Verlag=btb|Jahr=2004|ISBN=3-442-73167-4}
Das Schloss der Grafen von Dönhoff in Ostpreußen|Ort=München, Berlin|Verlag=Deutscher Kunstverlag|Jahr=2006|ISBN=3-422-06593-8}
Tatjana Gräfin Dönhoff: Weit ist der Weg nach Westen – Auf der Fluchtroute von Marion Gräfin Dönhoff. Nicolai’sche Verlagsbuchhandlung, Berlin 2004, ISBN 978-3-89479-215-2
Marion Gräfin Dönhoff: In memoriam 20. Juli 1944. Geschrieben zum 1. Jahrestag 1945. Auszüge in: Ein Tag wie kein anderer. Nr. 2001/30
Marion Gräfin Dönhoff. 23. 1984ko otsaila. Interview in: Begegnungen. Menschenbilder aus drei Jahrzehnten. Collection Rolf Heyne, München 2012, ISBN 978-3-89910-443-1, S.42-50

Wikiesanetan badira aipuak, gai hau dutenak: Marion Dönhoff

Marion Dönhoff Sitio de la Fundación

Datuak: Q62443
Multimedia: Marion Gräfin Dönhoff / Q62443

[1] [1]
(Thailandieraz) hmong.wiki. «Marion Dönhoff BiografíayObras publicadas» hmong.es (Noiz kontsultatua: 2024-07-23).

[2] [2]
(Gaztelaniaz) «La periodista y aristócrata alemana Marion Dönhoff cumpliría 100 años – DW – 02/12/2009» dw.com (Noiz kontsultatua: 2024-07-23).

[3] [3]
(Gaztelaniaz) «Fallece a los 92 años la gran dama del periodismo alemán Marion Doenhoff» La Vanguardia 2002-03-11 (Noiz kontsultatua: 2024-07-23).

[4] [4]
(Gaztelaniaz) Krauthausen, Ciro. (2002-03-12). «Marion Dönhoff, editora de 'Die Zeit'» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2024-07-23).

[5] [5]
(Ingelesez) Saxon, Wolfgang. (2002-03-12). «Marion Countess Dönhoff, 92, a Leading Journalist Who Opposed Hitler» The New York Times ISSN 0362-4331. (Noiz kontsultatua: 2024-07-23).

[6] [6]
(Ingelesez) von Fircks, Enno. (2024-03). «Exploring the depth of Marion Dönhoff’s psyche: A Cultural Psychogram» Culture & Psychology 30 (1): 70–94. doi:10.1177/1354067X231154004. ISSN 1354-067X. (Noiz kontsultatua: 2024-07-23).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Marion Dönhoff

Wikiwand in your browser!

Wikiwand in your browser!

Bizitza

Ibilbidea

Alemanezko argitalpen hautatuak

Sariak eta aintzatespenak

Erreferentziak

Bibliografia

Kanpo estekak