Ordenagailuz lagundutako diseinu
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ordenagailuz lagundutako diseinua, CAD (computer-aided design) ingelezko siglen bidez ezagunagoa dena, ikerketa-bulegoetan ingeniariei, arkitektoei eta diseinatzaileei produktu berri baten diseinuan[1] laguntzen dien teknika informatikoen multzoa da. CAD softwarea diseinatzaileen produkzioa hobetzeko[2], diseinuaren kalitatea hobetzeko, dokumentazioaren bidezko komunikazioak hobetzeko, eta fabrikazio datu base bat sortzeko erabiltzen da.
CAD, produktu jakin baten ezaugarri gehienak, edota guztiak, jasotzen dituen ereduak sortzeko erabil daitezke. Ezaugarri horiek osagai bakoitzaren neurria, ingurua eta forma izan daitezke, adibidez, eta bi eta hiru dimentsioko marrazkietan gorde daitezke.Neurriari dagozkion datuak sistema informatikoan sartu eta gorde ondoren, diseinatzaileak erraztasun handiagoz erabil eta alda ditzake diseinuaren ideiak, produktuaren garapenean aurrera egiteko. Horrez gain, zenbait diseinatzaileren ideiak erabil eta txerta daitezke, datu horiek sare informatikoetan barrena bidal baitaitezke, eta beraz elkarrengandik urrun dauden diseinatzaile eta ingeniariek taldean lan egin dezakete. CAD sistemek produktu baten funtzionamendua simulatzeko aukera ematen dute. Proposatutako zirkuitu elektroniko batek aurreikusita bezala funtzionatuko ote duen egiaztatzea ahalbidetzen dute, edota zubi bat aurreikusitako zama jasateko gai izango den eta baita ontzi diseinatu berri batetik tomate-saltsa behar bezala isuriko den.
CAD softwarearen bidez egindako diseinuak lagungarriak dira patenteak eskatzeko orduan produktuak eta asmakizunak babesteko. CAD irteerak normalean fitxategi elektroniko moduan erabiltzen dira inprimatzeko, mekanizatzeko, edo beste fabrikazio operazio batzuetarako. CADD (computer aided design and drafting) terminoa ere erabil daiteke.[3]
1940ko hamarkadaren eta 1950eko hamarkadaren erdialdean, hainbat garapen egin ziren software informatikoan. Garapen horietako batzuk honako hauek dira: sortutako pultsuaren bidez kontrolatutako servo-motorrak (1949), ordenagailu digitala, radarrekin erlazionatutako bektoreak kalkulatzeko transformatuak automatikoki koordinatzeko eragiketekin (1951), eta makina digitalarekin forma bat osatzeko prozesu matematikorako tresna grafikoa (1952).[5]
1953an, Douglas T. Ross MITeko ikertzaileak radar operadoreek "pantaila interaktiboetarako ekipoak" erabiltzen ari zirela ikusi zuen, bere SAGE-rekin lotutako datuak murrizteko taldeak behar zuena izango zela uste baitzuen. Ross eta Massachusetts Institute of Technology Lincoln Laborategiko beste ikertzaileak SAGE aurreko Cape Cod sistemarako instalatutako pantaila sistema konplexuen erabiltzaile bakarrak izan ziren.
3D CAD/CAM asmakizuna Pierre Bézier ingeniari frantziarrari egozten zaio (Arts et Métiers ParisTech, Renault). 1966 eta 1968 artean, gainazalen inguruko matematikako lanaren ondoren, UNISURF garatu zuen automobilgintzako piezen eta tresnen diseinua errazteko. UNISURF ondorengo CAD softwarearen belaunaldien lan oinarria bihurtu zen.
1960ko eta 1970eko hamarkadetako beste gertaera aipagarrien artean, United Computing, Intergraph, IBM eta Intergraph IGDS CAD sistemak sortu ziren 1974an (1984an Bentley Systems MicroStation sortu zen), baita 1969an Applicon eta Japoniako CAD sistema komertzialak Seiko eta Zuken fabrikatzaileengandik 1970eko hamarkadan ere.
CAD inplementazioek bilakaera izugarria izan dute garapen goiztiar honetatik. Hasiera batean, 1970eko hamarkadan 3Drekin, CAD normalean eskuz egindako marrazkien antzeko marrazkiak ekoiztera mugatzen zen.
CAD inplementazioek bilakaera izugarria izan dute garapen goiztiar honetatik. Hasiera batean, 1970eko hamarkadan 3Drekin, CAD normalean eskuz egindako marrazkien antzeko marrazkiak ekoiztera mugatzen zen. Programazioaren eta ordenagailuaren hardwarearen aurrerapenei esker, batez ere 1980ko hamarkadan eredu sendoak, ordenagailuen aplikazio polifazetikoagoak ahalbidetu dituzte diseinu jardueretan.[6][7]
CADaren garapenean ere garrantzitsua izan zen 1980ko hamarkadaren amaieran eta 1990eko hamarkadaren hasieran B-rep modelatze solidoaren nukleoak (geometriko eta topologikoki koherenteak diren 3D objektuak manipulatzeko motorrak), Parasolid (ShapeData) eta ACIS (Spatial Technology Inc.) garatzea. Garapen horiek Ian Braiden obran inspiratu ziren. Honek, gerora, gama ertaineko paketeak kaleratu zituen, hala nola SolidWorks eta TriSpective (gero IRONCAD izenarekin ezaguna) 1995ean, Solid Edge (orduan Intergraph) 1996an eta Autodesk Inventor 1999an. Modelatze geometriko independente bat Errusian garatzen joan da 1990eko hamarkadaz geroztik.[8]
Doako eta kode irekiko CAD softwarearen erabilgarritasunak eta 3D CAD aurreratuen eta 3Dren kostu handiek CAD software merkatuaren hazkundea galarazi dezakete.
Doako eta kode irekiko CAD software paketeen artean, AEBetako Armadarako garatutako BRL-CAD daude, LibreCAD, FreeCAD, eta bestelakoak.[9]
1960ko hamarkadaren erdialdetik aurrera, IBM Drafting System-ekin, ordenagailuz lagundutako diseinu sistemek eskuzko zirriborroa zirriborro elektronikoarekin erreproduzitzeko gaitasuna baino gaitasun gehiago ematen hasi ziren, konpainiek CADera aldatzeko kostu-onura agerian geratu zen. CAD sistemek abantailak eskuz idaztean baino, gaur egun ordenagailu sistemek askotan ematen dituzten gaitasunak dira; materialen fakturen sortze automatikoa, zirkuitu integratuetan automatikoki diseinatzea, interferentzien egiaztapena eta beste hainbat. Azkenean, CADek ingeniaritza kalkuluak egiteko gaitasuna eman zion diseinatzaileari. Trantsizio horretan, kalkuluak eskuz edo ordenagailu programak exekutatu ahal zituzten partikularrek egiten zituzten. CAD ingeniaritzaren industrian aldaketa iraultzailea izan zen, non marrazkilari, diseinatzaile eta ingeniaritza rolak batzen hasten diren. Ez zituen sailak guztiz ezabatu baina sailak bateratu eta marrazkilari, diseinatzaile eta ingeniariak ahaldundu zituen. CAD da ordenagailuak industrian izaten ari ziren efektu zabala erakusten duen adibidea. Ordenagailuz lagundutako uneko diseinurako software paketeak 2D bektorean oinarritutako erredakzio sistemetatik hasi eta 3D solido eta gainazaleko modelatzaileetaraino doaz. CAD pakete modernoek maiz hiru dimentsiotako birak ere baimendu ditzakete, diseinatutako objektu bat nahi den edozein angelutatik ikustea ahalbidetuz, baita barrutik begira ere. CAD software batzuk modelizazio matematiko dinamikoa egiteko gai dira.
CAD teknologia tresneria eta makineria diseinatzeko eta eraikin mota guztiak diseinatzeko eta diseinatzeko erabiltzen da, egoitza mota txikietatik (etxeak) hasi eta merkataritza eta industria egiturarik handienetara (ospitaleak eta fabrikak).[10]
Ordenagailuz lagundutako diseinua ingeniariek eta diseinatzaileek erabiltzen duten tresnetako bat da eta modu askotan erabiltzen da erabiltzailearen lanbidearen eta kasuan kasuko software motaren arabera.
CAD produktuaren garapen digitalaren (DPD) jarduera guztiaren zati bat da produktuaren bizitza zikloaren kudeaketa (PLM) prozesuen barruan, eta, hala, modulu integratuak edo produktu autonomoak diren beste tresna batzuekin batera erabiltzen da, hala nola:
CAD ere erabiltzen da ingurumenaren gaineko inpaktuaren txostenak egiteko askotan egin behar diren argazki simulazioak zehatz sortzeko; horietan, ordenagailu bidezko eraikinen diseinuak lehendik dauden inguruneetako argazkietan gainjartzen dira, lokal hori nolakoa izango den adierazteko. Ikuspegi korridoreen blokeo potentziala eta itzal azterketak ere maiz aztertzen dira CAD erabileraren bidez.[11]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
