Ĉaro estas antikva durada veturilo por kurludoj, bataloj, en kiu oni ne sidis, sed ĉiam staris (armea ĉaro).

Thumb
Hitita ĉaro.
Thumb
Nuntempa ĉarumo aŭ manĉareto.
Thumb
vojranda ligna ĉareto en Saint-Aubin-de-Branne, suda Francio

Ĉaro povas esti ŝarĝveturilo aŭ solena radveturilo (funebra ĉaro).

Laŭ Francisko Azorín Ĉaro estas simple Maldelikata veturilo, ofte durada.[1] Kaj li indikas etimologion el sanskrita car (kuri) kaj de tie la latina carrus. Li aldonas terminon ĉareto por mane rulebla partilo (?).[2]

Tipoj

Ĉareto estas durada malgranda ĉaro, kiun oni puŝas aŭ tiras per du timonetoj.

Ĉareto estas ankaŭ la movebla parto de skribmaŝino, konsistanta ĉefe el kaŭĉuka cilindro, ĉirkaŭ kiu volviĝas la papero, k el la ĝin portanta ĉasio.

Ĉarumo estas malgranda ĉareto, kiun oni puŝas aŭ tiras per du timonetoj, kaj kiu ruliĝas sur unu sola rado, posta aŭ meza.

Flankveturilo estas gondolforma ĉareto alkroĉita ĉe la flanko de motorciklo.

Vidu ankaŭ

Notoj

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.