„Kia lerteco en la versfarado, kia ĵonglado kun la vortoj, kiaj neatenditaj vortludoj! Ĉu mokataj estas abstinenco, ĉu virino, ĉu aliaj aktualaĵoj, ĉiam en perfektaj versoj senmanke ritmitaj kaj rimitaj, la aŭtoro ĉizis senĝene siajn juveletojn.”
„Mirinda Esperantigo de la franca sprita literaturo petolema, kelkfoje iom «riska». Malbonhumoraj samideanoj tuj mendu kaj legu la libron! Tiuj kiuj dubas ankoraŭ, ke Esperanto estas vivanta lingvo, studu la kolekton de gajigaj versoj de Schwartz, kiuj estas vera ĉefverko en sia speco.”
.jpg)
