Menceo
From Wikipedia, the free encyclopedia
Menceo, Mengzio aŭ Ji Mèngkē (姓孟軻), nomita en okcidento Mencio[1] (de 孟子, pinyin Mèngzǐ, Wade-Giles Meng Ke, laŭvorte "Majstro Meng"), (370 a. K. - 289 a. K.), estis filozofo de Ĉinio, la plej elstara sekvanto de la konfuceismo.

Menceo | ||
---|---|---|
![]() | ||
Persona informo | ||
孟子 | ||
Naskonomo | 孟轲 | |
Naskiĝo | 1-an de decembro 2001 en Zhu | |
Morto | 1-an de decembro 2008 (7-jaraĝa) | |
Religio | Konfuceismo vd | |
Lingvoj | Malnova ĉina vd | |
Ŝtataneco | Zhu (en) vd | |
Familio | ||
Patro | Meng Ji (en) vd | |
Patrino | Meng Mu (en) vd | |
Profesio | ||
Okupo | filozofo verkisto vd | |
Laborkampo | Filozofio vd | |
Filozofo ![]() | ||
vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Filozofio
En sia verko, konata kiel Mengzi, defendas ke la homo estas bona nature kaj devas povi disvolvigi konduton racian kaj rektan (ĝustan). Laŭ tiu pensulo, en la koro de ĉiu homo estas kvar naturaj sentoj aŭ tendencoj kiuj orientigas ĝin al la bona vojo:
- La sento de kompato
- La sento de honto
- La sento de respekto kaj humileco
- La sento de kio bonas kaj malbonas
Notoj
Vidu ankaŭ
Eksteraj ligiloj
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.