Maronita eklezio

La Maronita eklezio (sirie: ܡܪܘܢܝܶܐ Maronaje, arabe موارنة =Mawārina) estas proprajura katolika eklezio. Ĝiaj diservoj sekvas orientajn ritojn kaj ĝia hierarkio proksimas al la ortodoksaj-orientaj eklezioj, sed ĝi agnoskas la papon de Romo kiel superulon.

Maronita eklezio
La maronita katedralo de Halepo
Geografiaj lokoj	Libano, Sirio, Kipro, Egiptio, Usono, Meksiko, Brazilo, Kanado, Aŭstralio, kaj Argentino
Fondinto	Sankta Marono
Nombro de membroj	3 222 000
v • d • r

Blazono

La plena nomo de la eklezio estas "La sola ortodoksa katolika-ĥaldea maronita eklezio de la melkitoj"; ĝia estro nomiĝas "maronita patriarko de Antioĥio kaj la tuta oriento".

La maronitoj estas unu el la plej grandaj kaj malnovaj religiaj kunularoj de Libano; ilia eklezia lingvo estas la orient-siria, ilia ĉiutaga lingvo la araba. La nomo devenas de la laŭdira fondinto, sankta Marono, siria monaĥo, kiu vivis ĉirkaŭ 400.

Bildoj

• 
  La unua Maronita Patriarko Sankta Marono
• 
  La Maronita emerita Patriarko, kardinalo Nasrallah Boutros Sfeir
• 
  La Maronita Patriarko de hodiaŭ (2017), kardinalo Béchara Boutros Raï

Vidu ankaŭ

• Katolika Grek-Melkita eklezio

• Kategorio Maronita eklezio en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri religio. Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).