From Wikipedia, the free encyclopedia
Lolita estas romantika, drama kaj nigrahumura filmo de 1962 reĝisorita de Stanley Kubrick kaj produktita de James B. Harris, bazita sur la klasika samnoma romano de Vladimir Nabokov, kiu ankaŭ verkis la scenaron, centrita sur mezaĝa viro kiu obsediĝas kun adoleska knabino. La filmon ĉefrolas James Mason kiel Humbert Humbert, Sue Lyon kiel Dolores Haze (Lolita) kaj Shelley Winters kiel Charlotte Haze kun Peter Sellers kiel Clare Quilty. Ĝi obtenis nomumon al Oskaro al la plej bona adaptita scenaro.
Lolita | |
---|---|
filmo | |
Originala titolo | Lolita |
Originala lingvo | angla lingvo |
Kina aperdato | 12 jun. 1962, 21 jun. 1962, 13 jun. 1962, 6 sep. 1962, 1962 |
Ĝenro | amafera filmo, komedia dramo, drama filmo, filmo bazita sur romano |
Kameraado | Oswald Morris |
Reĝisoro(j) | Stanley Kubrick |
Produktisto(j) | James B. Harris |
Scenaro | Vladimir Nabokov • Stanley Kubrick • James B. Harris |
Loko de rakonto | Unuiĝinta Reĝlando (Britio) |
Muziko de | Nelson Riddle |
Rolantoj | James Mason • Shelley Winters • Sue Lyon • Peter Sellers • Lois Maxwell • Marianne Stone • Cec Linder • Shirley Douglas • Terry Kilburn • Gary Cockrell • Diana Decker • Marion Mathie • Roberta Shore • Jim O'Brady |
Produktinta firmao | Seven Arts Productions |
Honorigoj | premio Ora Globo de la plej bona nova aktorina stelulino de la jaro |
IMDb | |
Kubrick kaj Harris decidis fari Lolita (1962) en Anglio, pro la klaŭzoj metitaj en la kontrakto fare de la produktoroj de Warner Bros. kiuj havigis al ili kompletan kontrolon super ĉiu aspekto de la filmo, kaj la fakto ke la plano Eady kiu konsistis en imposto el biletbudoj permesis al la produktoroj mildigi la kostojn se 80% el la laboristaro estas britoj. Anstataŭe, ili subskribis traktadon de 1 milionoj da usonaj dolaroj kun la kompanio Associated Artists Productions de Eliot Hyman, kaj klaŭzon kiu havigis al ili la artan liberon kiun ili deziris.[1] Lolita, nome la unua klopodo de Kubrick por nigra komedio, estis adapto de samnoma romano de Vladimir Nabokov, kaj transira filmo por Kubrick, "kiu markis turnopunkton el naturalisma kinarto... ĝis la superrealismo de liaj lastaj filmoj", laŭ la kinkritikisto Gene Youngblood.[2] Kubrick estis profunde impresita de la kamaleoneca gamo de aktorkapablo de Peter Sellers kaj donis al li unu el la unuaj oportunoj por improvizi amplekse dum la filmado, filmante lin per tri kameraoj.[3] Ambaŭ fame bone amikiĝis dum la produktado, montrante multajn similaĵojn; ambaŭ lasis la lernejon tro frue, ludis ĵaz-drumojn, kaj kunhavis fascinon por fotografio.[4] Sellers poste diros, ket "Kubrick estas dio en mia opinio".[5]
Lolita estis filmita dum 88 tagoj per buĝeto de 2 milionoj de usonaj dolaroj en la Studioj Elstree, inter Oktobro 1960 kaj Marto 1961.[6] Kubrick ofte kverelis kun Shelley Winters, kiun li trovis "tre malfacila" kaj postulema, kaj preskaŭ maldungis ŝin iam.[7] Pro sia provokema historio, Lolita estis la unua filmo de Kubrick kiu generis polemikon; li finfine devis barakti kun cenzuristoj kaj forigi multon de la seksa elemento de la rilato inter la rolo de Humbert ludita de Mason kaj la Lolita de Lyon kio estis evidenta en la verko de Nabokov.[8] La filmo ne estis grava sukceso ĉu por kritikistoj ĉu ekonomie post la publikigo, kaj enspezis 3.7 milionojn da usonaj dolaroj je biletbudoj en sia malferma periodo.[9] Kubrick kaj Harris montris, ke ili povas adapti tre polemikan romanon sen interfero el studio. La moderaj gajnoj permesis al ili krei kompaniojn en Svisio por profiti avantaĝon de malalta impostado kaj akiri financan sekurecon dumvive.[9] Lolita ekde tiam estis laŭdita de kinkritikistoj.[10] Socia historiisto Stephen E. Kercher dokumentis, ke la filmon "demonstris, ke ties reĝisoro posedas entuziasman, satireman rigardopovon en la socian panoramon kaj en la seksajn handikapojn de la malvarmamilita Usono", dum Jon Fortgang de la kanalo Film4 skribis: "Lolita, per sia akuta mikso de patoso kaj komedio, kaj la dolĉega elsendo de la brilaj linioj de Nabokov fare de Mason, restas la definitiva priskribo de la tragedia leĝo-rompo".[10]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.