Lingvistikaj eksperimentoj de homedaj simioj

Ekde la 1960-aj jaroj, kelkaj studoj estis faritaj pri kaptitaj simioj - ĉefe ĉimpanzoj kaj bonoboj ("nanaj ĉimpanzoj"), sed ankaŭ goriloj kaj orangutanoj - kiuj provis instrui ilin uzi naturan lingvon simile kiel homoj faru en ĝi, same kiel en diversaj planlingvoj. La motivo por ĉi tiuj eksperimentoj estis la varmega debato en la scienca komunumo ekde la progresoj en lingva esplorado dum la 20-a jarcento (progresoj, kiuj kondukis al la kreado de strukturisma kaj generativa lingvistiko), pri la demando, ĉu lingva akiro kaj uzado estas unikaj kapabloj nur por homoj.

La nanaj ĉimpanzoj Kanzi kaj lia fratino Panbanisha kun la esploristo Sue Savage-Rombao, komunikas per simboloj kreitaj por komunikado inter ĉimpanzoj kaj homoj. Ĉiu el la centoj da koloraj simboloj ("leksigramoj") reprezentas unu vorton en la angla .

Homedaj simioj tre similas al homoj genetike, kaj ili montras iagrade kapablojn ĉefe karakterizajn por homoj, kiel ekzemple la uzado de simplaj iloj. Neniu el ili kapablas produkti diversajn sonojn, kiujn homo povas produkti, ĉar ilia voĉkesto (laringo) situas alte en la gorĝo. Tamen simioj nature uzas korpajn gestojn por komuniki inter si, kvankam neniu lingvo estis observita, kiu respondas al la difino de "natura lingvo". La eksperimentoj baziĝis sur la hipotezo, ke homoj estas unu paŝo antaŭ lingva disvolviĝo laŭ iliaj kognaj kapabloj kaj cerba strukturo. Laŭ la hipotezo, kvankam simioj ne kapablas memstare disvolvi lingvon, ili povus akiri lingvon sub homa gvido.

PeEnEo: 716533