From Wikipedia, the free encyclopedia
Karbopapero, ankaŭ nomita trakopia papero, blua papero aŭ inkopapero,[1] estas uzata por farigi dokumentojn en pliopa kvanto.
Oni metas la karbopaperon sub la originalon, sub tiun oni metas alian (ofte maldikan) paperon. Se oni nun premas, ekzemple per skribilo dum la skribado sur la plej supran paperon, tiam la farbo estas transigita de la karbopapero al la plej suba papero.
Tio ankaŭ funkcias per skribmaŝino, kiu ja metas la literojn al la papero per premo. Ankaŭ plioblaj kopioj estas eblaj, se oni oble enmetas po unu plian karbopaperon kaj unu plian paperon.
Ankaŭ por presiloj kiel ili estas ankoraŭ uzataj en komputil-centraloj, estas havebla papero kun karbopapero.
Korektaĵoj estas elspezigaj, ĉar ili devas esti faritaj unuope sur ĉiu ekzemplero. Tial la skribado devas nepre esti farita tre zorgeme.
Ĉar komputiloj kaj tekstoprilabora softvaro, kaj kopiiloj preskaŭ tute forigis la skribmaŝinojn, karbopapero estas nun nur escepte uzata.
La angla esprimo por kopio, Carbon Copy, kreis la mallongigon #CC, kiu estas uzata por retmesaĝoj.
Diversaj modernaj variantoj de kopiantaj paperoj ekzistas.
Kiu inventis la karbopaperon, estas ne konata. 1806-10-07 patenton ricevis la anglo Ralph Wedgwood por aparato por duobligi dokumentojn. Ĝi uzis paperon enhavanta inkon kaj metalan skribilon. Produktado komencis kelkajn jarojn poste. Oni ne intermiksu Ralph Wedgwood kun Thomas Wedgwood, kiu malmultajn jarojn antaŭe laboris pri kopioj per optika metodo.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.