Bisino (devenanta el la grekabussos por linaĵo) estas antikva tolo, nomata ankaŭ marsilko, ĉar ĝi konsistas el fibroj sekreciitaj de pieda glando de plumoŝeloj (duvalvuloj) (precipe Pinna nobilis). Unu speco estis uzata por la mumioj.
Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).Bonvolu aldoni parametron por plibone kategoriigi la paĝon.
Pietro Lazzarini, Bisso e porpora: il b. Angelo Orsucci, domenicano lucchese (martire nel Giappone), Società Editrice Internazionale, Torino, 1950
Daniel McKinley, Pinna and her silken beard: a foray into historical misappropriations, in: Ars Textrina – A Juernal of Textiles and Costume, Volume 29, Giugno 1998, Charles Babbage Research Centre for the Editorial Board, Winnipeg, 1998
Evangelina Campi, La seta del mare: il bisso: storia, cultura, prospettive, Scorpione Editrice, Taranto, 2004, ISBN 978-8880991380
Felicitas Maeder, Ambros Hänggi, Dominik Wunderlin, Bisso marino. Fili d’oro dal fondo del mare – Muschelseide. Goldene Fäden vom Meeresgrund, Catalogo della Mostra (Basel, 19 marzo-27 giugno 2004), 5 Continents Editions, Milano, 2004, ISBN 978-8874391141