usona filozofo From Wikipedia, the free encyclopedia
Walter Arnold KAUFMANN (la 1an de julio 1921 - la 4an de septembro 1980) estis german-usona filozofo, tradukisto, kaj poeto. Li multe okupiĝis pri Friedrich Nietzsche, Georg Hegel, ekzistadismo kaj filozofio de religio. Verŝajne, li atingis signifon ĉefe per sia traduko de Nietzsche en la anglan.
Walter Kaufmann | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Walter Kaufmann | |||||
Naskiĝo | 1-an de julio 1921 en Freiburg, Respubliko Badeno, Vajmara Respubliko | ||||
Morto | 4-an de septembro 1980 (59-jaraĝa) en Princeton | ||||
Lingvoj | angla vd | ||||
Ŝtataneco | Germanio Usono vd | ||||
Alma mater | Williams College Universitato Harvard vd | ||||
Profesio | |||||
Alia nomo | David Dennis vd | ||||
Okupo | tradukisto verkisto universitata instruisto filozofo poeto vd | ||||
Laborkampo | Ekzistadismo, filozofio de la religio kaj tragedio vd | ||||
| |||||
Filozofo | |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Li laboris por levi konscion pri la kontribuoj de Hegel kaj Nietzsche inter la analizaj filozofoj en Usono, kaj mildigi la malamikecon direkte al ili. Lia stilo ankaŭ estis pli fluida kaj provoka ol kutime en lia profesia medio.
Kaufman estis naskita en Freiburg, Germanio de juda patrino kaj konvertita patro [1][2]. Li kreskis kiel protestanta kristano [3], sed komencis dubi pri la Sankta Triunuo en la aĝo de dek unu, decidis akcepti judismon kaj formale forlasis la eklezion junaĝe. Li legis pri religioj kaj studis en la jaroj 1937-1938 ĉe la Hochschule für die Wissenschaft des Judentums en Berlino kun la celo fariĝi rabeno. Tamen, en januaro 1939, Kaufman enmigris al Usono pro la persekuto de la nazioj. Studante en Williams College, laŭdire li perdis sian fidon al Dio, sed neniam ĉesis interesiĝi pri religio, kune kun filozofio. Dum la Dua Mondmilito li servis en la Usona Aera Forto kaj la Militspionservo [4]. Poste, li kompletigis doktoran disertaĵon en Universitato Harvard. De 1947 ĝis lia morto, Kaufman instruis filozofion en Universitato Princeton, kaj estis vizitanta profesoro al universitatoj en Hajdelbergo, Kanbero kaj la Hebrea Universitato.
La doktora disertaĵo de Kaufman traktis la instruadon de Nietzsche pri valoroj. Tiu disertaĵo funkciis kiel la kerno por lia libro (1950) pri Nietzsche.
Kaufmann redaktis la antologian Ekzistencialismon de Dostoevskij al Sartre. Kaufmann malŝatis la rezonado de Heidegger, laŭ lia neklara argumentado [5].
Poste, pli larĝa kaj pli ampleksa verko lia estis publikigita: Discovering the Mind, kaj ĝi havas tri volumojn: (a) Goethe, Kant, kaj Hegel (b) Nietzsche, Heidegger, kaj Buber (c) Freud kontraŭ Alfred Adler kaj Jung.
Kaufman tradukis el la germana en la anglan verkaĵojn de Nietzsche, Hegel, Leo Baeck kaj Martin Buber, same kiel parton de la teatraĵo "Faŭsto" de Goethe. Li asertis ke la influo de Goethe sur germanaj filozofoj en la 19-a jarcento estis simila al tiu de Sokrato pri la greka filozofio. Kaufman konsideris Leo Baeck, kiun li konis ekde sia junaĝo kaj korespondis kun, esti unu el la plej grandaj rabenoj de lia tempo, tamen malaprobis Reformisma Judismo kiel kompromisma kaj konformisma.
Kaufman priskribis sian personan doktrinon, en la kampoj de moralo kaj religio (aŭ apostateco en religio), en du libroj: "La Kredo de Apostato" (1961) kaj "Sen Kulpo kaj Justeco: La Maltrankvilo de Decido por Aŭtonomio" (1973). La kvar valorojn, kiujn li predikis kiel la ĝustaj valoroj de la vivo: ambicio kun humileco, amo, kuraĝo kaj honesteco.
Li defendis Hegelismon de la argumentoj de Karl Popper, laŭ kiuj tia filozofia metodo estas plejparte respondeca por la evoluo de totalismaj ideologioj en la 20-a jarcento, kaj naziismon precipe. Kaufman indikis metodikajn problemojn kaj problemajn interpretojn en la verko La Malfermita Socio kaj ĝiaj Malamikoj de Popper, kiel ekzemple la uzo de liberaj kaj fragmentaj tradukoj, mankon de cirkonstanca indico ke la Hegel influis certajn homojn, ignorante akceptitajn naziajn verkaĵojn (ekz. tiuj de Alfred Rosenberg) kaj la filozofoj diskutis en ili (ekz. Arthur Schopenhauer), kiel ekzemple ankaŭ de antaŭaj studoj pri Hegel, tro multe da referenco al la motivoj de Hegel kaj flankenbalaiante kelkajn el liaj opinioj kiel lipservo.
Kaufman kontraŭbatalis la interpreton de la verkaĵoj de Hegel kiel defendo de la prusa monarkio. Li substrekis ke Hegel uzas la koncepton de "la ŝtato" por indiki utopion kiu realiĝos kun historia evoluo, dum nunaj ŝtatoj estas nepre malpli justaj. "La ŝtato" ankaŭ ne estos totalisma kiel Popper asertas, sed realigos liberecon kiel supera celo kaj konservos la juran regadon kaj la esencajn rajtojn de ĉiuj homoj. Hegel ne taksas la "ŝtaton" kaj la diversajn naciojn, kiuj elstaris tra la historio laŭ sia sukceso aŭ forto, sed kritikas ilin, sub la influo de kristanismo, laŭ enhav-morala maniero, kaj asertas, ke ili sukcesis laŭ kiom ili permesis personan liberecon. Krom tio, Hegel forte kontraŭbatalis la "Naci-liberalistojn", tiutempan ekstreman naciisman grupon kaj la instruojn de Jacob Friedrich Fries, kaj apogis egalrajtigojn por judoj.
Kaufman trovis en Hegel konfirmon de sia propra ateismo : oni ne serĉu dian estaĵon, kiu supozeble ekzistas en aliaj mondoj preter la spirito kiu ekzistas en nia mondo.
Kiel verkita aŭ eldonita de Friedrich Nietzsche en kronologia ordo:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.