Selekta plantoplibonigo celas genetikan ŝanĝiĝon de plantopopulacioj por plibonigi la biologiajn aŭ ekonomiajn ecojn. Ĝiaj metodoj estas plantoselektado, semtraktado aŭ krucado kaj posta selektado de fil/in/aj plantoj por la sekvanta kultivciklo aŭ la multigado de la nova planta kultivaro .
Novaj maizkultivaroj pere de genetika ŝanĝigo
Celoj de la plantoplibonigo povas esti :
grandigo de la rikoltaĵo-kvanto
plibonigado de la planta kvalito
eliminado de nedezirataj enhavosubstancoj (ekzemple amaraj aŭ venenaj substancoj)plibonigo de la gusto kaj konserveblo (precipe de fruktoj, legomoj kaj ornamplantoj)
plibonigo de konsisto de la plantgrasoj (kolza oleo , sunflora oleo )
plibonigo de la amelo -konsisto ĉe terpomoj kaj cerealoj
altigo de certaj enhavosustancoj, ekzemple vitaminoj
kaj aliaj depende de la kultivaro
tolerado kaj rezistado
plibonigo de la tolerado de malvarmo, salo, sekeco
pligrandigi la rezistado kontraŭ malsanoj aŭ/kaj damaĝbestoj Ĉe ornamplantoj aldoniĝas la plibonigaj celoj kiel novaj koloroj kaj aliaj morfologiaj karakterizaĵoj. Tiuj celoj gravas ankaŭ ĉe legomoj kaj fruktoj.
Precizec-plibonigo
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo
precizecplibonigo .
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo
listo de roz-plibonigistoj .
Germanujo Ernst Benary (1819–1893), entrepreno en turingia Erfurto. Plibonigo de hortikulturaj plantojFerdinand von Lochow (1849–1924), plibonigis sekalajn tipojnEduard Meyer (1859–1931), plibonigisto de furaĝbeto, cerealoj, terpomojGeorg Arends (1863–1952), plibonigisto de staŭdoj Kartz von Kameke-Streckenthin (1866–1942), plibonigisto de terpomojKarl Foerster (1874–1970), plibonigisto de ŝtaŭdoj (delfinio, asteroj kaj gresoj)Thomas Scharnagel (1880–1953), plibonigis novajn tritikajn kultivarojnRudolf Carsten (1880–1954), plibonigisto de tritiko Vincenz Berger (1883–1974), plibonigisto de dalioj Reinhold von Sengbusch (1898–1985), plibonigisto de fragoj kaj legomoj Eduard von Boguslawski (1905–1999), profesoro pri plant-plibonigo ĉe la universitato de Gießen F. Wolfgang Schnell (1913–2006), direktoro de la instituto pri plant-plibonigo ĉe la Universitato Hohenheim apud StuttgartWalter Schuster (1918–2010), kun-aŭtoro de instrulibro pri agrokultura plant-plibonigoGerhard Fischbeck (* 1925), esploras ĉe cerealaj kultivarojHans Hachmann (1930–2004), plibonigisto de rododendroj Usono Luther Burbank (1849–1926), usonoNorman Ernest Borlaug (1914–2009), USARusujo Ivan Vladimiroviĉ Miĉurin (1855–1935),Aŭstrio Peter Ruckenbauer (* 1939aliaj landoj
Heiko Becker: Pflanzenzüchtung 2. Auflage. UTB, 2008, ISBN 978-3-8252-1744-0 .
Rolf Schlegel: Concise Encyclopedia of Crop Improvement. Institutions, Persons, Theories, Methods, and Histories. ISBN 978-1-56022-146-3 , S. 331ff.
Rolf Schlegel: Dictionary of Plant Breeding. Arkivigite je 2013-10-29 per la retarkivo Wayback Machine 2. Auflage. Taylor & Francis, 2009, ISBN 978-1-4398-0242-7 , S. 584.
Wulf Diepenbrock, Jens Léon, Frank Ellmer: Ackerbau, Pflanzenbau und Pflanzenzüchtung, Grundwissen Bachelor. Ulmer, 2005, ISBN 978-3-8252-2629-9 . (UTB Uni-Taschenbücher, Band 2629)
Noel Kingsbury: Hybrid. The History and Science of Plant Breeding. The University of Chicago Press, 2009, ISBN 978-0-226-43704-0 .
Thomas Miedaner: Pflanzenzüchtung. Eine Einführung. DLG, 2010, ISBN 978-3-7690-0752-7 . 
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo precizecplibonigo.
