Mondéjar

Mondéjar [monDEĥar] estas municipo en Hispanio, en la aŭtonoma komunumo, do regiono Kastilio-Manĉo kaj la provinco Gvadalaĥaro. Laŭ la stato de 2023 en la municipo vivis 2 839 loĝantoj sur areo de 48,43 kvadrataj kilometroj, kio rezultigas loĝdenson de 58,6 loĝantoj/km². La loĝantoj nomiĝas mondejanos respektive mondejanas.

Mondéjar
municipo en Hispanio vd
Blazono
Administrado
Lando	Hispanio
Regiono	Kastilio-Manĉo
Provinco	Gvadalaĥaro
Komarko	Alkario
Poŝtkodo	19110
Retpaĝaro	retejo
Demografio
Loĝantaro	2 839  (2023) [+]
Loĝdenso	59 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	40° 19′ N, 3° 6′ U (mapo)40.323888888889-3.1083333333333 [+]
Alto	805 m [+]
Areo	48,43 km² (4 843 ha) [+]
Horzono	UTC+01:00 [+]
Mondéjar (Kastilio-Manĉo) DEC Situo de Mondéjar
Mondéjar (Hispanio) DEC Situo de Mondéjar
Alia projekto
Vikimedia Komunejo Mondéjar [+]
v • d • r

Situo

Mondéjar situas en la nordorienta parto de Kastilio-Manĉo en la komarko aŭ distrikto Alkario en la sudokcidenta pinto de la provinco Gvadalaĥaro, je altitudo de 805 m super la marnivelo; je 43 km el Gvadalaĥaro, la provinca ĉefurbo, kaj je 63 el Madrido, la ŝtata ĉefurbo, tra la Koridoro de Henares. La geografiaj koordinatoj estas 40°19′26″N 3°06′30″Ok. Najbaras la municipoj Almoguera, Albares, Mazuecos, Driebes, Brea de Tajo, Orusco de Tajuña, Ambite kaj Fuentenovilla.

Historio

Post la Hispana Enlanda Milito la loĝantaro falis el pinto de 1950 al 2 599, tio estis oni perdis loĝantojn pro diversaj tialoj: nome bataloj, prizono, politika persekutado, malsato ktp. Meze de la 20a jarcento la loĝantaro de multaj vilaĝoj de la regiono atingis pinton, kaj ankaŭ ĉe Mondéjar, sed poste okazis elmigrado, senloĝigo kaj maljuniĝo de la loĝantaro ĉefe dum la 1960-aj kaj 1970-aj jaroj, kaj ankaŭ ĉe Mondéjar kie oni falis, sed poste proksimeco al la centro ebligis plialtiĝon al la nunaj 2 599.

Ekonomio

Agrikulturo kaj brutobredado tradicie (vinproduktado). Servoj kaj loĝejoj.

Vidindaĵoj

Preĝejo de Sankta Maria Magdala.

• Preĝejo de Sankta Maria Magdala. Verko de Cristóbal kaj Nicolás Adonza, mikso de la stiloj gotikaj kaj renesanca, estas situa ĉe la ĉefa placo kaj posedis gravan retablon de la 16-a jarcento, kiu estis detruita dum la lasta enlanda milito kaj poste rekreita pere de popola monkolektado fine de la 20a jc., deklarita nacia histori-arta monumento la 3an de junio 1931.^[1][2]
• Ermitejo de Sankta Petro, situa ĉe la ŝoseo kaj ĉe la kazerno de la Guardia Civil.
• Ermitejo de Sankta Sebastiano kaj kripto de La Judoj, situa ĉe la eksteraĵoj de la domaro.
• Ruinoj de la konvento de Sankta Antonio. Konstruita inter 1489 kaj 1509 page de la dua grafo de Tendilla; la ruinoj ankoraŭ videblaj formis iam parton de unu de la unuaj renesancaj konstruaĵoj faritaj en Hispanio, verko de Lorenzo Vázquez. Deklaritaj Havaĵo de Kultura Intereso.^[3]
• Ruinoj de la Konvento de Sankta Antonio.
• Lavejo Pilar (baseno).
• Ponto Viadukto.
• Urbodomo.
• Restaĵoj de murego.

Notoj

1. Ministerio de Educación, Cultura y Deporte (eld.). «Consulta a la base de datos de bienes inmuebles».
2. Gobierno de España (eld.). «Decreto de 3 de junio de 1931, declarando monumentos Históricos-Artísticos, pertenecientes al Tesoro Artístico Nacional, los que se indican.». Gaceta de Madrid nº 155 de 4a de junio 1931. Konsultita la 28an de Novembro 2017.
3. Ministerio de Educación, Cultura y Deporte (eld.). «Consulta a la base de datos de bienes inmuebles». Ministerio de Educación, Cultura y Deporte

Vidu ankaŭ

• Municipoj de provinco Gvadalaĥaro

Eksteraj ligiloj

• Oficiala retejo (hispane)