Interdikto
From Wikipedia, the free encyclopedia
Interdikto estas vorto de la latina lingvo «interdicere » (ordoni, malpermesi, malebligi), uzita en religia katolika medio, kaj referencas al persono aŭ aĵo aŭ loko konsekrita al Dio, kiuj, se traktitaj kontraŭleĝe aŭ profane, spirite malpurigas kaj punigindas per disciplina sankcio.