From Wikipedia, the free encyclopedia
En la Katolika Eklezio kaj ĝenerale en la okcidentaj kristanaj konfesioj, estas nomata eŭkaristia preĝo la centra preĝo de la eŭkaristia celebro.
Historie ĝi estis difinita ankaŭ "kanono" kaj en la Katolika Eklezio de roma rito "roma kanono".
Tiu preĝo reirigas al la preĝo eldirita de Jesuo en la Lasta Vespermanĝo kaj konservita en la sinoptikaj evangelioj: Mateo 26,26-29, Marko 14,22-25, Luko 22,15-20 kaj de la 1-a epistolo al la korintanoj 11,23-26. Fakte ĝia precipa parto entenas la rakonton pri tio kion faris Jesuo. Laŭ la kredo de kristanoj tiu preĝo igas reala la Transsubstancigon, aŭ la transformiĝon de la pano en la korpo de Kristo kaj de la vino en la sango de Kristo.
La Eŭkaristia preĝo konturiĝas kiel tipa triunua: ĝi fakte estas adresita al Dio Patro, oni alvokas la Sanktan Spiriton por ke estu reale ĉeestigita Jesuo, la Difilo[1]
La eŭkaristian preĝon konstituas jenaj elementoj:
La plej antikva liturgia manuskripto entenanta kompletan eŭkaristian preĝon estas la papiruso de Barcelono, reiranta al la 4-a jarcento kaj devenanta el Egiptio.
La historio de la liturgio informas ne nur pri la originoj, sed ankaŭ pri la diferencoj de la diversaj antikvaj preĝoj kaj distingas almenaŭ du grandajn familiojn en la orientaj liturgioj, tiu antioĥia kaj tiu aleksandria. En la strukturo. la roma rito sekvas pli tiun aleksandrian ol tiun antioĥian. Tiu de la roma rito estis unika ĝis la moderna postkoncilia reformo.
En la nova postkoncilia Misalo krom kun la ordinara “eŭkaristia preĝoI” troviĝas aliaj tri eŭkaristiaj preĝoj: (II, III kaj IV): tiuj kvar havas universalan validecon.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.