Belŝacaro
From Wikipedia, the free encyclopedia
Belŝacaro (laŭ PIV, ankaŭ nomata Bel-Ŝar-Usur) estas reĝo de Babilonio dum 6-a jarcento a.K., citita en Biblio kaj mortinta post granda festeno.
Rapidaj faktoj Biblia persono, homa biblia persono ...
Belŝacaro | |
---|---|
Biblia persono | |
homa biblia persono | |
Verko | Libro de Danielo |
Informoj | |
Sekso | vira |
Nacieco | Nov-Babilona Imperio |
Religio | mezopotamia religio |
Okupo | regento • reganto |
Patro | Nabonido |
Gefratoj | Nebukadnecaro la 3-a • Bel-Shalti-Nanna |
Infanoj | Vaŝti |
Fermi
La biblia libro "Danielo", kies Zamenhofa traduko nomas lin "Belŝacar", rakontas, ke dum la festeno li ebriiĝis kaj uzis orajn kaj arĝentajn vazojn el la templo de Jerusalemo kiel trinkvazojn. Tiam aperis mano kaj skribis nekompreneblan tekston sur blanka muro; Danielo malĉifris la tekston kiel "mene, mene, tekel, ufarsin" kaj interpretis jene:
- mene: Dio kalkulis la tempon de via regado kaj metis al ĝi finon
- tekel: vi estas pesita sur pesilo kaj trovita tro malpeza
- peres (formo de u-farsin): via regno estas dividita kaj donita al la Medoj kaj Persoj
Rembranto en 1635 kreis faman pentraĵon pri la lasta festeno de Belŝakar.
|
Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri biografio. Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton). |